دل ڏکائيندڙ ڪراچي
امن ڪراچيءَ مان، تيئن اڏي ويو اوچتو!
•
اڄ بہ ڪراچيءَ ۾ پيون، ھلن ٿيون گوليون،
خالي ٿينديون ٿيون وڃن، مائن جون جهوليون.
ھي رت جون ھوليون، کيڏن مسلم ٿا پيا.
•
اڄ بہ وري آھي لڳو، گولين جو طوفان،
جنھن ۾ ڪک پن ٿي ويو، ماڻھوءَ جو آ مان،
ڇا آھي انسان، اشرف ڪل مخلوق ۾؟
•
جيڪي پيا ھن لاش ھي، پٽ تي آوارا،
تن جو ڏوھہ اھو ھيو، جو ھئا ويچارا،
ھي بہ ڪڏھن تارا، ڪنھن جي نيڻن جا ھئا.
•
اڄ آھي آڪاس تي، چنڊ ڪراچيءَ جي،
جيڪو گولين جا پيو، ڌڌڪا سڀ ٻڌي،
ڊڄندي ھيئن چوي:”جيڪر ڪڪريءَ ۾ لڪان!“
•