ٿي روز پئي راھہ نئين ھيءَ رلي دل
اي ڪاش! اصل ھاڻ پرين ھيءَ لھي دل.
ھي آھہ خدا، يا ھي پرين آھہ مون آڏو،
يا آھہ وھم ھي بہ، اڃا پيئي ڀلي دل؟
ڳولا ۾ مدد تون تہ ڪجان يار! اسان جي،
ھن جي ئي گهٽيءَ گم ٿي وئي آھہ ڪٿي دل.
ڪي ڏينھن ٿيا، نينھن اسان کي نہ آ گهايو،
ٿي روز نئين نينھن جي گهاون لئہ سڪي دل.
سمجهائجي ڀي ڪيئن ڀلا، سمجهي نہ ٿي دل،
ديدار پرينءَ جو ٿي پئي روز گهري دل.
ھي درد پرين! ٻوڏ جيان اوچتو آيو،
ان منجهہ ننڍي ڳوٺ جيان پيئي ٻڏي دل.
ان جي تہ شعاعن تي پيو شعر لکان مان،
ٿي ميڻ بتيءَ جيئن پئي روز ٻري دل.
*