حياتي ھيءَ عجب جي ڪا نشاني ٿي وئي آھي
گوارا زندگي تو بن بہ جاني! ٿي وئي آھي.
ڪڙين وانگي سڀن رشتن، ٻڌي سوگهو ڪيو ساجن!
ڪنھين زنجير وانگي زندگاني ٿي وئي آھي.
زمانو جيئن روڪي ٿو، وڌان ٿو تيئن مان اڳتي،
رڪاوٽ سان طبيعت ۾، رواني ٿي وئي آھي.
سڀئي محبوب مٺڙي کان، جدا ٿي جاڙ جيئن ٿا،
سڀن جي ديس ۾ پوڙھي جواني ٿي وئي آھي.
اسان جي عشق – آکاڻي، پرين! توئي پڙھي ناھي،
اھا جا ياد سڀني کي، زباني ٿي وئي آھي.
*