خامشي ڀي آ صدا درويش جي
بات ئي ڪجهہ اور آ درويش جي.
ھيءَ فقيري آ اميريءَ کان مٿي،
آھہ دولت بي بھا درويش جي.
اڃّ سان ٿو ھو اجهائي اڃّ کي،
بُک ئي بس آ غذا درويش جي.
بي لباسي آھہ بس ھن جو لباس،
ننڊ ڀي ڄڻ جاڳ آ، درويش جي.
موت ناھي، ساھہ جي ڏوري ٽٽڻ،
ھيءَ فنا ڀي آ بقا درويش جي.
روح منھنجي کي پراڻو روڳ آ،
مون وتي تنھن لئہ دوا درويش جي.
ڪاميابيون تنھنڪري ڪيئي مليون،
آ ٿيل مون کي دعا درويش جي.
اڄ وڃان درويش بابا ڏي وري،
جهٽ مڃيندو آ خدا درويش جي.
ڀل چئو ”وھمي“ پيا مون کي توھان،
مان وٺان ٿو راھہ، جا درويش جي.