جا تنھنجي پيار ڪئي پاڳل، سا پوءِ سياڻي ٿي نہ سگهي
جا باھہ برھہ جي ٻاري تو، سا پوءِ اجهاڻي ٿي نہ سگهي.
ٿي چاندي چمڪئي وارن ۾، ۽ گهنج پيئي رخسارن ۾،
پر پو بہ وڻين ٿي اڳ جئن تون، ھيءَ پريت پراڻي ٿي نہ سگهي.
افسوس! چني تنھنجي بہ ڪڏھن، مون لاءِ رلي ڪا ٿي نہ سگهي،
افسوس! جو تنھنجي ٻانھن ڪڏھن، مون لاءِ وھاڻي ٿي نہ سگهي.
اڄ ھيءَ حياتي دنيا جي، دردن جي ڪھاڻي ٿي وئي آ،
افسوس! حياتي ھيءَ پرين! ڪا پريم – ڪھاڻي ٿي نہ سگهي.
ھي درد، سمندر آھي ڪو، جنھن جو نہ ڪنارو آھي ٻيو،
وئي نيٺ حياتيءَ - ناو ٻڏي، پر ان جي پڄاڻي ٿي نہ سگهي.
*
ڪاڪل ڀي ھن ڪوڙڪي، جنھن ۾ ڦاسڻ بعد،
ڪيڏي آ آزاد، سجني! ساري زندگي!