ڌرتي
مٽي جنھن جيءَ منجهان پنھنجو بدن سارو بڻيو آھي،
چوين ٿو تون، ”اھا ڌرتي بہ آھي غير قانوني“،
”اسين صدين جا رھواسي بہ آھيون غير قانوني!“
ھتي سورج اسان جي ساھہ ۾ شڪتي ڀريندو آ،
اسان کي رات جو سمھندي ھتان جو چنڊ چمندو آ،
اسان کي ھي ھوائون روز ڀاڪر ۾ ڀرينديون ھن،
اسان جي ئي زبان ۾ ھي نديون ڀي گيت چونديون ھن.
اِھا ڌرتي جِئڻ جي لئہ اسان کي کيت ڏيندي آ،
اِھا ڌرتي مرڻ کانپوءِ اسان کي جاءِ ڏيندي آ،
اِھا ڌرتي اسان سان سڏڪندي ۽ ٽھڪ ڏيندي آ،
اِھا ڌرتي سڃاڻپ ۽ اسان کي سونھن ڏيندي آ.
اسان جو پنھنجي ڌرتيءَ ساڻ فطري آھہ رشتو ڪو،
۽ فطرت جي عجب قانون کي تون ڪين سمجهين ٿو،
رڳو قانون ھي ناھي جو تنھنجي آ ڪتابن ۾،
اصل قانون ڌرتي ۽ دلين جي آ وفائن ۾.
(ڪراچيءَ ۾ غير قانوني ڄاڻائي سنڌي
قديم وسنديون ڊاھڻ واري عمل کانپوءِ لکيل)
*