ھي اکين جو ڪڪر وسڻ تي آ
شخص ھو اڄ شھر ڇڏڻ تي آ.
ڇو بڻائين پيو تون آکيرو؟
ھي پکي پر ھڻي اڏڻ تي آ!
موت جي ھن وڏي سمندر ۾،
ناو دل جي پرين! ٻڏڻ تي آ.
ايترو ويجهڙو ھلي آئينءَ،
ڇا ڀلا ساٿ ھي ٽٽڻ تي آ؟
ايتري بي رخي ڪندي ڇو آن؟
دل اسان جي ٽـُٽي پوڻ تي آ.
بي وفائي، سرءُ جيان جنھن ۾،
پيار پن پن ٿي ڇڻڻ تي آ.
عشق جو شوق ھو شروع ۾ ڪو،
عشق ۾ ھاڻ دل جلڻ تي آ.
ڏس! گــُلن جيئن ٿا وڃون ٿيندا،
عشق جو معجزو ٿيڻ تي آ.
ماٺ، ماحول ۾ اٻس آھي،
ڪوئي طوفان ڄڻ اچڻ تي آ.
*