فعولن فعولن فعولن فعولن
گناهن ۾ گهيريل گنهگار گندو.
سڏائي ٿو مالڪ مگر تنهنجو بندو.
عجب سهوي فطرت ڏني ٿو اسان کي،
کنيم لاهي پاهي-خطائن جو کندو.
تو انسان بنايو- مگر مون نه ڄاتو،
زماني جي رونق ڪيو آهي انڌو.
مون ڪئي ڪهڙي ناهي جهان ۾ برائي،
يقيناَ ڪيو ٿم گناهن جو ڌنڌو.
چڙهي وئي گناهن جي گر قلب تي آ،
ڪرم ڪر تون مالڪ لڳي گر کي رندو.
گهران ٿو اي مالڪ مان پردو پناهون،
ڍڪي ڍول ڍڪجان دعائن جو ڌنڌو.
وساري مان ويٺس-وچن روز ازلي،
ڳچي ۾ وڌو مون گناهن جو ڦندو.
ڪِنو جيڏو آهيان-مگر آهيان تنهنجو،
حفيظي ڪرم ڪر ته ٿيان نيڪ بندو.