خدا کان نه مايوس رهجان اي بنت
نڪي ظلم ڪنهن جو به سهجان اي بنت
صفا خوبصورت آ تخليق تنهنجي
ڪڏه گهٽ نه خود کي تون چئجان اي بنت
زماني کي ڏس چوطرف هر نظر سان
عقل سان تون سمجهي پو هلجان اي بنت
عجب رنگ رنگيءَ بنايو جهان ۾
مزو وٺ فضائن جو دل سان اي بنت
خدا تو کي آدم مان پيدا ڪيو آ
مگر هت سڀئي ڏس ته تو مان اي بنت
هو احسان آدم ڪيو تو تي هڪ ور
مگر تنهنجا در جا مٿاهان اي بنت
تون احسان فراموش ناهين مگر سچ
ته مردن جي روحِ روان آن اي بنت
ڪڏه ڪين مردن ڄڻيو آه ڪنهن کي
اگر تون نه آهين نه دنيا اي بنت
رڳو ٻِگ نظر سان جي عورت کي ڏسبو
نظر اهڙي بلڪل ذيان آ اي بنت
محافظ آ مردن کي مولا بنايو
تڏه ٿو ڪري جان قربان اي بنت
جوان مرد هر ڪو ٿو تو تان فدا ٿئي
سنڀالي هتي خود کي هلجان اي بنت
جهان ۾ نه پهتو ڪو مرد آ اُفق تي
سهارو جي تنهنجو نه هن سان اي بنت
ڊڄن زن مريدي کان بيشڪ بهادر
مگر تو ڏي سڀئي جهڪن ٿا اي بنت
حفن يار خود کي سڃاڻي آ ورتو
يقينن ڪري پيار تو سان اي بنت.