سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”دم ديدار مي رقصم“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب حفي الحفيظ الحفن جي شاعريءَ جو مجموعو آهي.
”دمِ ديدار مي رقصم“ ۾ شامل اهڙا انيڪ موتي اسان کي تصوف جي اهڙين رمزن سان روشناس ڪرائين ٿا، جتي فن ۽ فڪر جو ڦهلاءُ پاڻمرادو حفي الحفيظ “الحفن” يعني عبدالحفيظ هاليپوٽو جي ڏات ۽ ڏانءُ اڳيان موجوده روايتي تاڃي پيٽو سر تسليم خم ٿيڻ تي مجبور ڪندو، سندس شاعري ۾ رومانوي ۽ جمالياتي ڪمال جو ڪهڪشان جهڙي نموني مترنم ۽ رواني سان بيان ڪيو ويو آهي، تنهن کي پڙهندي پڙهندڙ جون اکيون ڄڻ ڪنهن الهامي آواز سان همڪنار ٿي محبوب جي شبنمي وارن ۽ نشيلن نيڻن جو طواف ڪرڻ لڳن ٿيون.
هي ڪتاب سمبارا پبليڪيش، حيدرآباد پاران 2017ع ۾ ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون مانواري مزمل سائر جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي موڪلي سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪرڻ جي اجازت ڏني.
اوهان سڀني دوستن، ڀائرن، سڄڻن، بزرگن ۽ ساڃاهه وندن جي قيمتي مشورن، راين، صلاحن ۽ رهنمائي جو منتظر.
[b]محمد سليمان وساڻ
[/b]مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com
ڪتاب جو مطالعو ڪريو
مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن
مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن
مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن
آ سانوڻ به آيو ۽ ڪويل به ڪوڪي
هلي هوت حاڪم پنهل پاڻ آيو،
مٺا منهنجا مارو-سچا منهنجا مارو
هو ڏم ڪهڙو ڪم جو ٿيو ور هو سهڻي
چمن ۾ آ بلبل-اڏي ٿي لڏي ٿي
ڪلي ڏس ته ڪيئن ٿي ٽڙي پئي ٽڙي پئي.
بدن سنگ مرمر-اڇو کير جهڙو
ليلان ايڏي سادي نه ٿين ها چڱو هو
راڻو اوچتو رات مومل ڏي آيو،
بهارُن جي مد ۾-هجن شل بهارون
سفر زندگي جو ڪرڻ ڇو ڏکيو آ
ملان مان نه آهيان نه ڪي يار ساڌو
آ ناري نه ڪنهن سان ڪڏه پرت پاڙي
ڪري هلڪڙائي-تون عالي نه ٿيندين.
محبت جي پاڪ آ-ته عاشق ولي آ
حسينن جو پاڙو-وساري هلي آ.
چيم هڪ حسين دلربا کي ته ڏي دل
اجايو مون تو کي پي سمجهيو پرايو
وڃين محب کي تون ٻڌائي پيامي-
محبت جي محفل مچائي هليو آ-
اچي محب اوري چمي ڏي ڳلن تي-
خدا کان نه مايوس رهجان اي بنت
جي دلبر آ دارون نه درمل ڇڏي ڏي.
هلي آ تون مون ڏي ڪري ڪو بهانو
وفادار دلبر وفائي ڪري وڃ.
اٿئي عشق انڌو پري ره تون هن کان
ڏسي وقت خود کي مون موڙي ڇڏيو آ
دونهين درد دل جي-دکي پئي دکي پِئي
نگاهه جي خمار ۾ شراب مون ڏٺو صنم
آ نيهن جي نماز ۾ سُجود ڪو قضا نه ٿيو
سڪون دل اگر طلب ڪرين ته لب خموش رک
ديار حُسن ۾ ته يار منهنجو بيمثال آ
ڪلال جام جلد ڏي ڀري ڀري شراب جو
نشو چڙهيو آ نيهن جو قرار آ خمار ۾.
مون خواهش آ جهان ۾-نه تخت جي نه تاج جي
ڪلي جڏه گلاب ٿي-گلن جي واس جام ٿي
تلاش گر آ بخت جي-سڃاڻ ان جي وقت کي
سڃاڻ يار قرب کي-سڃاڻ ان مقام کي
نه سرڪ جي پيڻ سندو-هِتي ڪو اهتمام هو
ثنا گري ڪرين ته ڀل-مگر نه پنهنجي ذات جي
ڪتاب جو نچوڙ ٿئي-وضاحتي مهاڳ ۾
اي حسن تون ستا نه مون نه درد ڏي فراق جو
اسان کان ڇو رهين ٿو تون پري پري.
سڄي دنيا نشو آهي-نشي جو فل اڏو آهي
ڇڏائي جان روئي ڇڏ-متان ناسور ٿئي دل ۾
جوان جوڀن جياريو جيءَ جلائي جوت اکڙن ۾
مٺو محبوب من موهڻو-حب تن من حبيب آيو
رُسڻ وارا رُسين ڇو ٿو-رُسامون ڇڏ گلي سان مِل
ڏسان پيو رونقِ دنيا-مگر دلڙي نٿي وندري
متان پرواه ڪنهن جي تون ڪرين دلبر زماني ۾
وفا دلبر نه ڪر بيشڪ-مگر درشن ڪرائي وڃ
وساري غم تون مرڪي جيءَ-جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
حيات مختصر جو حال-يارو ائين ٻڌايوسين.
ڇڏي ويندين جي يارا تون-محافل جو پو ڇا ٿيندو.
سڪون قلب جا طالب-هِتي راهب تو ٿيڻو آ.
خيال يار دل جو درد اٿلايو
سينو صحن دل جو چمن روشن نه ٿيو ڪجهه ڀي نه ٿيو.
محبوب جي محفل ۾ اڄ آهي اهو اعلان ٿيو
منصف رڳو دعوا ۾ آ-عادل ڪڏه انصاف ٿيو
تنهنجو اچڻ مون سان ملڻ-ڏاڍو سڄڻ سهڻو لڳو.
آڪاش ڀي خاموش آ-تون ڀي پري اي دلربا
اکڙي لڳي تو سان جڏه-هر هڪ سمئي من شاد ٿيو
فهم و فراست ۾ قوي-دمساز ڪو آهي نه ٻيو
گلزار ٿي گلشن سڄو-تو لئه کِلي شل راس ٿئي
محبوب کي ويجهو اچي-سرهو پسي پُر نور ٿيو
انداز دل لڳيءَ جو-آ دل جي پار گذريو.
انداز بي رخيءَ جو-ليل و نهار ٿي ويو
قربان تنهنجي سر تان-سر ساه ٿيو ته ڇا ٿيو.
يادن اچي ستايو-رشتن وري رنجايو.
ڳل گلابي لال لبڙا سونهنجي سردار جا
ناز پرور يار منهنجو نيهن سان نروار ٿيو
عاشقن جو نيهن نرمل-يار جو ديدار آ.
وڃ پيامي دلبربا ڏي-چئو وسين ٿو ساه ۾.
وڃ نه ڇڏي ديار دل باد صبا وري لڳي
باک ڦٽي پو اک لڳي-رات سڄي -نه آيو هو
ڪاهلو اُٿو متان ڪاروان هليو وڃي.
ديد کڻ نگاهن جي-نار جو نظارو ڪر
نه پيار تنهنجو ڪو آه مون سان-رڳو تون ڪوڙا قسم کڻي ٿو
نه يار آ نه خمار آ-نه جام ۾ ڪو نشو
محبوب گل گلاب چوان يا که گلبدن
يار اچي حال احوال ۾ غمخوار ٿي
وفا ڇا ڪيم جفا ٿي ملي-هي قلب ڀلا ٻيو ڇا چوندو
دنيا جي هر خوشي ملي-اڄ ديد دلبري ملي
ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.
