سڄي دنيا نشو آهي-نشي جو فل اڏو آهي
طلب جيڏي وڏي آهي-غلام اوڏو وڏو آهي
يقينن مختصر آهي-سڏائي ٿي مگر دنيا
چون هن کي سڀئي ادنيٰ مگر هن ۾ چسو آهي
ڀلي ادنيٰ مذڪر آ-ڀلي دنيا چون ماده
مگر دنيا اجهو آهي-نشو آهي مزو آهي
جواني ڏس وجهي ٻکڙن ۾-وچڙي پئي ٿي دنيا کي
انڌن وانگر جو چنبڙي پئي-لطف پڪ سين وڏو آهي
حسينن جون وڻن رمزون-نگاهون ڀي ادائون ڀي
خرابي ڪا نه ٿي ڏسجي-مزو ئي بس مزو آهي
زماني جي فريبي رونقن ۾ گم ٿيو اهڙو
جو سونپيل هر ذميواري-وساري ڄڻ ڀڳو آهي
گريبان ۾ نظر پنهنجي وڌم محسوس ٿيو مون کي
نه ڪنهن جو ڏوه آ ڪوئي- نه ڪنهن جو ڪم ڪُڌو آهي
وفائن جون اميدون هت-رکڻ وارا ڀُليل آهن
رڳو مطلب جا پوڄاري-ڀلي رشتو سڳو آهي
هلائي ڪين سگهجي ها-سوائي مئي جي دنيا کي
هتي مدهوش آ هر ڪو-مليو هر ڪنهن ذور آهي
عجب جا ها اهي ماڻهو-فرائض جن ڪيا پورا
حقوقن کي نڀايو تن-سندن هر ڪم سچو آهي
عمل منهنجا چڱا ناهن-اميدون پر حفيظ آهن
وڃان هن قيد کان مسڪن-جتي عالم سٺو آهي.