شاعري

دَمِ ديدار مي رقصم

”دمِ ديدار مي رقصم“ ۾ شامل اهڙا انيڪ موتي اسان کي تصوف جي اهڙين رمزن سان روشناس ڪرائين ٿا، جتي فن ۽ فڪر جو ڦهلاءُ پاڻمرادو حفي الحفيظ “الحفن” يعني عبدالحفيظ هاليپوٽو جي ڏات ۽ ڏانءُ اڳيان موجوده روايتي تاڃي پيٽو سر تسليم خم ٿيڻ تي مجبور ڪندو، سندس شاعري ۾ رومانوي ۽ جمالياتي ڪمال جو ڪهڪشان جهڙي نموني مترنم ۽ رواني سان بيان ڪيو ويو آهي، تنهن کي پڙهندي پڙهندڙ جون اکيون ڄڻ ڪنهن الهامي آواز سان همڪنار ٿي محبوب جي شبنمي وارن ۽ نشيلن نيڻن جو طواف ڪرڻ لڳن ٿيون.
Title Cover of book دَمِ ديدار مي رقصم

ڇڏي ويندين جي يارا تون-محافل جو پو ڇا ٿيندو.

ڇڏي ويندين جي يارا تون-محافل جو پو ڇا ٿيندو.
وندر وارو ئي ماحول آ-مشاغل جو پو ڇا ٿيندو.

اڪيلائي متان ماري-ڪري مون کي اڪيلو ئي
انهي ويچار ۾ آهيان-مسائل جو پو ڇا ٿيندو.

گذاري عمر ٿئون ساري-جڏه کان ٿيو سنگم آهي
هي احساس ۽ ويل هڪ انهي پل جو پو ڇا ٿيندو.

الاهي ڀل اسان روئي کلي گهاريو آ گڏ ويهي
انهن لمحات جي جذبئي فضائل جو پو ڇا ٿيندو.

ڪڏه توجه ڪڏه مائل ڪڏه ڪن ڍار هئي مون سان
انهن قربن قريبن جي شمائل جو پو ڇا ٿيندو.

کلي کلندي کلياسين پو اچانڪ لڙڪ ٽپڪي پيا
اِتي اورڻ انهن اڌمن جي بادل جو پو ڇا ٿيندو.

ڪڏهن ٿوري ۾ پرچڻ هو ڪڏهن ٿوري ۾ جهورڻ هو
محبت کي سهيڙڻ جي وسائل جو پو ڇا ٿيندو.

اهو جهورڻ جي دوري آ-وري موٽي ضرور ايندو
ڪنن ماڻهن جا مفروضه ٻڌايل جو پو ڇا ٿيندو.

وڙهڻ جو نئون نمونون ڏس-مگر شب روز ٿو ساري
اهي سڀ ئي خيال آهن-دلائل جو پو ڇا ٿيندو.

خدا جي هن زمين تي ڪجهه پري آهي اسان کان پر
هتان ايڏو پري ناهي جو هن دل جو پو ڇا ٿيندو.

دعائن جي اثر سان ڏس-سڪون دل جگر منهنجو
اسان سان گڏ آ سپنن ۾-مبائل جو پو ڇا ٿيندو.

حفن هو پل پري آ پر-دعائن جي آ گهيري ۾
سدائين خوش اُتي رهندو-مراسل جو پو ڇا ٿيندو.