مٺو محبوب من موهڻو-حب تن من حبيب آيو
زماني جي ڪري مون کان-پري هو پر قريب آيو
تخيل ۽ تهسس ۾ تضاد آهي لڳي ٿو مون
جهان وارا چون پيا ائين-اسان ڏي ڪو رقيب آيو
اسان اکڙن کي پيرن ۾-وڇايو سين اهو دلبر
هلي آيو کلي آيو-عجائب ٿي عجيب آيو
سوين ديدن ڏٺو پئي غور سان ليڪن منجهي پيا سڀ
انهن جي درميان آيو-مگر جهڙو نقيب آيو
سڀن جي وات آڱر هئي هو بختاور فُغ دلبر
اچڻ سان رونقون نکريو سڀاڳن جو نصيب آيو
الاهي تهمتون دلبر سٺيون آهن محبت ۾
مگر هو پُر حجاب آيو-نظر نرمل نجيب آيو
محبت جو ڪو ڪاٿو آ-ٻڌائي ديدور ڪوئي
حجابن جي نقابن جي-حسابن جو حسيب آيو
گهڻي گهري نظر کان پوءِ اهو سمجهيم صنم منهنجو
صفا سهڻو وزن وارو-طبعيت جو طبيب آيو
سوالن جي جوابن مان-سڀئي هئا مطمئن همسر
سڀن گڏجي چيو پئي هي-ڪٿان اهڙو خطيب آيو
صنم جي سخن جون هاڪون ٻڌي مشتاق ٿيو هر ڪو
پسڻ جي شوق ۾ شائق-امير آيو غريب آيو
ادب جي ارتقا ٿي جنهن اُصولي گفتگو پئي ڪئي
متاثر ٿي چيو اهل ادب سهڻو اديب آيو
گناهن جو ذڪر ڇيڙي-مڃي اهل زهد ورتو
حفن وٽ قلب مومن هڪ عجيب آيو منيب آيو.