هلي آ تون مون ڏي ڪري ڪو بهانو
لڪڻ آ ضروري خراب آ زمانو
جواني جا ڏينهنڙا صفا ٿورڙا هن-
اسان جو اهو ئي سڄڻ آ خزانو
اسان جي طبعيت سڀن کان نرالي-
سڀن سان لڳي جو نه آ دل ۾ خانو
اچانڪ مون تو کي ڏٺو آ هِتي پر-
متاثر وڏو تو ڪيو مون کي جانو
خوشي جي گهڙي ڪا اچي گهار مون سان-
رهي روح پنهنجو ته تازو توانو
جواني هميشه جو تحفو ته ناهي-
ڪيو رقص جانان وڄائي پيانو
ذري جي ملي ٿي خوشي سان کلي وٺ-
هتي هي نه ڪنهنجو رهيو آ ميخانو
هتي ظرف وڪجي ٿو ٿورن گهڻن تان-
چڱن جو ڪٿي آ هتي ڪو پيمانو
ڏکن ۽ ڏجهن جو هي سنسار آهي-
اسان جو مٺو پر ترانو به تانو (طعنو)
زماني ۾ هر هڪ الڳ ئي رهي ٿو-
نه ڪو آه ڪنهنجو اهو آ فسانو
اميدن جا گلڙا ٽڙن ڪين ٿا جت-
اُتي ڪهڙو گلشن رڳو آ ويرانو
حفن پاڻ ۾ اچ ڪيون عهد و پيمان-
رهون گڏ ڪري گهر کي پنهنجو گهرانو.