وساري غم تون مرڪي جيءَ-جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
زهر کي جام سمجهي پيءَ--جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
نه غمگين ٿي سڄڻ سائين-غم گردش مان نڪري اچ
وڌائي وک سڄڻ مرڪي-جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
زماني ۾ ڪيم غلطي-پياريم کير نانگن کي
تون جيءَ هي حادثو سمجهي-جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
جن کي باوفا سمجهي-ڪيو ڏوه ڪبيرا مون
ڪنو سپنو وساري جيءَ -جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
مون رشتن کي ته پويو هو-وڏي اُتساه سان پر پوءِ
چيئون مون کي پرانهون ٿي-جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
اميدن جي نيا کي ڏس-هوائن جي نظر ٿي وئي
ڀري پيالو تون پنهنجو پيءُ-جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
پنهنجا سک تو وڃايا سڀ-هتي ڪن جي سُکن خاطر
قدر تنکان نه ٿيو ڪوئي-جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
ڇڏي احسان فراموشن کي پنهنجي ڌُن ۾ گم ٿي وڃ
جلائي شمع تون پنهنجي -جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.
ڇڏي ڏي ملڪ دنيا کي-حفي وٺ راه تون پنهنجي
تون اپڻي گهوٽ پيالو پيءَ-جيئڻ ان کي ئي چئبو آ.