شاعري

دَمِ ديدار مي رقصم

”دمِ ديدار مي رقصم“ ۾ شامل اهڙا انيڪ موتي اسان کي تصوف جي اهڙين رمزن سان روشناس ڪرائين ٿا، جتي فن ۽ فڪر جو ڦهلاءُ پاڻمرادو حفي الحفيظ “الحفن” يعني عبدالحفيظ هاليپوٽو جي ڏات ۽ ڏانءُ اڳيان موجوده روايتي تاڃي پيٽو سر تسليم خم ٿيڻ تي مجبور ڪندو، سندس شاعري ۾ رومانوي ۽ جمالياتي ڪمال جو ڪهڪشان جهڙي نموني مترنم ۽ رواني سان بيان ڪيو ويو آهي، تنهن کي پڙهندي پڙهندڙ جون اکيون ڄڻ ڪنهن الهامي آواز سان همڪنار ٿي محبوب جي شبنمي وارن ۽ نشيلن نيڻن جو طواف ڪرڻ لڳن ٿيون.
Title Cover of book دَمِ ديدار مي رقصم

ڪتاب جو نچوڙ ٿئي-وضاحتي مهاڳ ۾

ڪتاب جو نچوڙ ٿئي-وضاحتي مهاڳ ۾
اگر ڪا ڌُن وڄائجي ته سُر هجي ڪو راڳ ۾

وڏا اڳي غريب ها-نه مال هو نه حال هو
جو حال هو سو پيش هو-وڏو مزو هو ساڳ ۾

سوين لڏي پرائي پڊ روزگار ڪاڻ ويا
مگر مزو ڪٿي نه هو-هيو جو پنهنجي ماڳ ۾

اڪابرن هميش واٽ ارتقا ڏسي مگر
نصيب ڪنهن جو چاق هو ته يار ڪو اڀاڳ ۾

هو بخت جنهن جو يا وري-انهي ته محنتون ڪيون
جدوجهد جو ڪري-عروج تنهن جي ڀاڳ ۾

جي ڀاڳ تو سجاڳ آ-ته ننڊ پو حرام آ
آ سلطنت سهاڳ ۾-سڪون آهي جاڳ ۾

مثال ڪئين ڏٺا اٿم هميشه دربدر اهي
جنين کي پيار اڻ ميو-هئا جي لاڏ چاڳ ۾

هي ڪائنات ميل آ-رهن ٿا عشق حسن ٻئي
ڪو حسن جي نشي ۾ آ ڪو عشق جي ويراڳ ۾

تون عشق جو مجاز ڏس-تون مشڪ جي به موج ڏس
مجاز موج مستڙيون-نه يار ڪنهن جي واڳ ۾

سهاڳ ڏس سڀاڳ ڏس-اهي ئي وقت جا ڌڻي
اٿن سوير محنتي-رهن سدا سجاڳ ۾

جهان هڪ ندي مثل-سڄو کٻو ڪنار ڏس
کٻو اٿس نڀاڳ ۾-سڄو اٿس ته ڀاڳ ۾

عقل فهم هميش تون-عمل ۾ رک اي اجنبي
تون سلطنت جو مالڪ آن-نظر جي ٿئي سهاڳ ۾

حفن مٿان ڪرم ته ڏس-نگاه ساڄي پاسي ٿس
صفا يقين ڪو نه ٿس-ڪو کاٻي جي نڀاڳ ۾.