محبت جي پاڪ آ-ته عاشق ولي آ
گلن ۾ جا خوشبو-اگر ڪنهن جهلي آ
اگر فرج سالم-سراسر هلي پيو
ته هر چيز ان ۾-برابر ڀلي آ.
صُراحي شرابن سان معمور آهي
انگوري آ رنگت انگوري ڪلي آ.
جي ڪمرو به نئون آ-۽ روشن به آهي
پو سمجهو ڏيئي ۾ نئي وٽ جلي آ.
بغل ۾ جي وَرَ جي-سُهاڳڻ ستل آ
گلن سان سجايل سا عالي رَلي آ.
قمر چوڏهين جون-ٿڌو ڏينهن ڏسجي
اندر ۾ ڪا هلڪي-هوا ڄڻ هلي آ.
آ تاريخ پهرين-آ مس چنڊ اڀريو
ريکا چنڊ جهڙي ٻڌائڻ هلي آ
صبح جي صبا م گلن جو ٽڙڻ ڏس
گلن جي آ خوشبو-سڀن کان ڀلي آ.
اچانڪ آ آڌي-اٿاري ڇڏيو مون
فضا راز هي ڳالهڙي ڪا سلي آ.
جهڙن ۾ هي چنڊڙو-لڪي پيو تڪي پيو
فضا ۾ آ راحت-هوا ڀي کلي آ.
هي سجڙو لڪي رات کي ڄڻ سڏي پيو
اٿئي شام ٿي وئي پِرن سان ملي آ.
اهو وصل پهريون جو محبوب سان ٿيو
اهو شهر سهڻو اهائي گلي آ.
نگاه تبسم-مٿان سينڌ سرمون
ڳلن ۽ چپن جي ڇا چر پر چلي آ.
منڌل هوس من ۾-ملڻ ڪين ٿيندو
مون مشڪل سان دلڙي-حفن کان پلي آ.