عاشقن جو نيهن نرمل-يار جو ديدار آ.
ورنه قالب خود قفس آ-جان تن لئه بار آ.
هر نگاه عاشقان صورت رهي ٿي هيڪڙي،
جا سمائي ساه ۾ تو من شدي من ٺار آ.
يار جي مرضي جڏهن درشن ڪرائي ديد جو،
خوشگوار آ موڊ ڄڻ سڀ هار ۽ سينگار آ.
محب جهڙو ڪو به ناهي-جو وڻيو سوئي وڻيو.
هر صبا ۾ هي حقيقت قرب جي آشڪار آ.
محب جي هر هڪ ادا آهي صفا مسحورڪن،
هر سمئي هر رنگ ۾ هو محب جو حبدار آ.
جو رهي ٿو من ۾ تنهن جو-ورد ٿي ويو خودبخود،
چئو ڀلي هر عام کي ڀڳوان خود هڪ پيار آ.
دلربا درشن ڪرائي وڃ ته ٿئي ڪا تازگي،
انتظار آهي حفن کي-ديد لئه اصرار آ.