شاعري

دَمِ ديدار مي رقصم

”دمِ ديدار مي رقصم“ ۾ شامل اهڙا انيڪ موتي اسان کي تصوف جي اهڙين رمزن سان روشناس ڪرائين ٿا، جتي فن ۽ فڪر جو ڦهلاءُ پاڻمرادو حفي الحفيظ “الحفن” يعني عبدالحفيظ هاليپوٽو جي ڏات ۽ ڏانءُ اڳيان موجوده روايتي تاڃي پيٽو سر تسليم خم ٿيڻ تي مجبور ڪندو، سندس شاعري ۾ رومانوي ۽ جمالياتي ڪمال جو ڪهڪشان جهڙي نموني مترنم ۽ رواني سان بيان ڪيو ويو آهي، تنهن کي پڙهندي پڙهندڙ جون اکيون ڄڻ ڪنهن الهامي آواز سان همڪنار ٿي محبوب جي شبنمي وارن ۽ نشيلن نيڻن جو طواف ڪرڻ لڳن ٿيون.
Title Cover of book دَمِ ديدار مي رقصم

ليلان ايڏي سادي نه ٿين ها چڱو هو

ليلان ايڏي سادي نه ٿين ها چڱو هو
ندامت جو سودو.

اِهو هار ليلان ڇڏين ها چڱو هو-ندامت جو سودو.
چنيسر ڪيو عشق تو سان چڱو هو-ندامت جو سودو.
چنيسر جو دل ۾ رهڻ ئي چڱو هو-ندامت جو سودو.
تو جلدي سنڀاليو اهو ڀي چڱو هو-ندامت جو سودو.
ٻنهي جو ملڻ پو سڀن کان چڱو هو-ندامت جو سودو.