تاثر 5
مون ڏات انوکي آندي آ،
ٿي تند وڙهي تلوارن سان.
ڏات خالق ڪائنات طرفان عطا ٿيندڙ اهڙي باڪمال شيءَ آهي، جنهن جي هڪ تند ڇڙڻ سان تجلا ڏيندڙ تلوارون به شڪست کائي وينديون آهن، ۽ جن خوشنصيب ماڻهن کي اُها پُر ترنم ڏات نصيب ٿيندي آهي، اُهي پنهنجي خاص رڌم ۽ لئه سان هن سڄي وايو منڊل کي پُر رڌم ۽ رنگين بنائي جُڳن تائين جڳمڳائيندي جيئندا آهن.
منهنجو ساٿي، منهنجو پيارو، منهنجو محسن، ”عبد سنڌي“ به انهن ڏات ڌڻي شاعرن مان هڪ آهي، جنهن جي شاعري هر اهلِ دل جي اڱڻ تي اوتارا اڏي ٿي، ۽ انهن اوتارن ۾ نيون نيون محبتون، مُسرتون، اُمنگون، اميدون ۽ آجپي جي نوَن روشن رنگين رنگن سان سجائي ٿي.
عبد سنڌي بظاهر هڪ سٻاجهو ۽ صوفي منش آهي ئي پر هُن جي اندر ۾ هڪ مردِ مجاهد به رهي ٿو، جيڪو هر پل ستارن کان اوچي منزل ماڻڻ لاءِ به نه رڳو پاڻ پنهنجي اَٽل قدمن سان اڳتي وڌي ٿو پر هو نئين نسل لاءِ به راهن ۾ روشنيون وکيريندو ٿو رهي.
عبد سنڌي لاءِ هميشه اِهائي دعا آهي، ته هو سدائين ڏات ديوي جي آغوش ۾ ڊگهي ۽ صحتمند ڄمار ماڻي ۽ سندس سمورن حسين سپنن جون سڳنڌون ۽ سُندرتائون اسان جي حواسن ۽ اکين کي به نصيب ٿين.
محمد ٻارڻ
2011-9-19