ٻُڌي ڀوتار جون ڳالهيون، چيو ڪمندار واهه ڙي واهه،
ٻڌي ڪمندار جون ڳالهيون، چيو ڀوتار واهه ڙي واهه.
سياست ۾ ڪري سياست، هڻي ڌاڙا ڪروڙن جا،
انهيءَ کي ڏس گلابن جا گلي ۾ هار واهه ڙي واهه.
ڪري کليل ڪچهريون سڀ بنائڻ بل وڏا افسر،
مگر آفيس ۾ رشوت سندا آزار واهه ڙي واهه.
ڀلا جي اڻ پڙهيل آهين ته صحافي تون به ٿي ويندين،
لکان آئون، تنهنجي نالي ڇپي اخبار واهه ڙي واهه.
چوين ٿو ووٽ ماڻهن جا امانت قوم جي آهي،
مگر هت تون ضميرن جا ڪرين واپار واهه ڙي واهه.
ڪُنبا ڇوٽا رکو اپنا حلالي ٻار تي بندش!!،
ڄڻيندو تون وتين جت ڪٿ حرامي ٻار واهه ڙي واهه.
اهو سوچي پيو هرڪو ٻئي کي ڪيئن ڏجي دوکو،
هلن پيا سڀ زماني جا ايئن وهنوار واهه ڙي واهه.
پهرين آفر پوءِ آرڊر لٿي بندش هئي ڀرتين تان،
مگر آفر مٿي مقرر هئا اگهه پار واهه ڙي واهه.
اڄوڪا ڪيسٽي شاعر کٽن دعائون پيا عاشق جون،
نياپو گهر وڃي آهي ڏنو فنڪار واهه ڙي واهه.
ڪرڻ هو چور کي قابو مگر ڀاڳيو ويو بند ٿي،
اسان جي حد جي صوبيدار جا پرڪار واهه ڙي واهه.
وڌئين ماڻهو هڻي ماري ٿيس جلدي پروموشن،
مگر مون کان گهرن ٿا پنج اي سي آر واهه ڙي واهه.
لکڻ هڪ شعر جي بدلي ويو گهر ’عبد‘ جو ڦرجي،
سنڌيءَ کي خوب ڀانئيو ٿئي اڙي سنسار واهه ڙي واهه.