مِٺا يار جاني، وساري ڇڏيو ٿئي،
جڏهن ڀي اچان ٿو، ڌڪاري ڇڏيو ٿئي.
اوهان سان نه الفت، اسانجي ڪا آهي،
ايئين چئي اسانکي ته، ماري ڇڏيو ٿئي.
نظر سان نهاري، نگاهون الاري،
اسان کي اُتي ئي، بيهاري ڇڏيو ٿئي.
نهاري نهاري، منجهان پنهنجي محفل،
سنڌي ’عبد‘ کي ڇو اٿاري ڇڏيو ٿئي.