جن وٽ اجهو اٽو ڪونهي، ليڙ لنگهوٽي لٽو ڪونهي،
ٿانوَ ٿڦا ڇا وٽو ڪونهي، ڏينهن لنگهي ڳڻتين ۾ سارو،
تن جو ٿيندو ڪيئن گذارو.
جن وٽ پئسو ڪونهي پائي، پيٽ ڀريندا سي ڇا کائي،
ڪن ڪچري مان هوءَ ڏس مائي، چونڊي بصر ڪنو ڪارو،
تن جو ٿيندو ڪيئن گذارو.
پير اگهاڙا چيڙا وار، بيهه ڪڍي پئي پاڻي تار،
سرتي سارل ٽانڊو ٻار رڦڻي رڦڻي ڏيل ڏکارو،
تن جو ٿيندو ڪيئن گذارو.
جن وٽ ڪپڙو گندي ڪونهي، ڀت رڌڻ لئه هنڊي ڪونهي،
جنڊ پري ٿيو جنڊي ڪونهي، ڪمن جو آ اڇو ڏارو،
تن جو ٿيندو ڪيئن گذارو.
جن جا ٻارهن ٻارهن ٻار، تن جا هوندا ڪهڙا پار،
چارئي مندون ڏک ڏڪار، مانيءَ تي سي ڪن جي مارو،
تن جو ٿيندو ڪيئن گذارو.
سونهن وڃايئين ٻار ڄڻيندي، هٿ ڦٽايئين رڇ اُلهيندي،
بازر ۾ جا هوڪا ڏيندي، وڪڻي پنهنجو پٽ پيارو،
تن جو ٿيندو ڪيئن گذارو.
جن وٽ اوڇڻ بوڇڻ ڪونهي، ڇانوَ ڏيڻ لئه ڪو وڻ ڪونهي،
راتيون پارا ڍڪڻ ڪونهي، گوڏ گنجيءَ ۾ سيءُ سيارو،
تن جو ٿيندو ڪيئن گذارو.
قوم جو ڪهڙو حال ٿيو آ، ’عبد سنڌيءَ‘ احوال لکيو آ،
هر ڪو هت بدحال ٿيو آ، هرڪو سکڻو آهي نعرو.
تن جو ٿيندو ڪيئن گذارو.