ٻاٽ اونداهه ۾، آ ڪو واڪو ٿيو،
ڪجهه به ڏسجي نٿو، روشني ڪا ڪيو.
ظلم ڏاڍو ٿيو ننگ نياڻين سندو،
ڪونه آهي بچيو روشني ڪا ڪيو.
سنڌ درياهه ويو سڪي ناهي پاڻيءَ چُڪي،
ڊيم ڊاهي ڇڏيو روشني ڪا ڪيو.
شينهن وانگي گجو، مينهن وانگي وسو،
دشمنن کي ڪُٽيو، روشني ڪا ڪيو.
سنڌ سائي سُکي، ٿي پئي آهي ڏکي،
ڀاڳ کي جاڳ ڏيو، روشني ڪا ڪيو.
هي موهن جو دڙو، ڏس آ تاريخ جو،
پار تنهن کان پڇو، روشني ڪا ڪيو.
جنگ جوٽي رکو، حوصلن کي ڄڻيو،
دوستن کي سڏيو، روشني ڪا ڪيو.
وات واڳونءَ پٽيو، سنڌ جون سوڍيون،
مورڙا ڪي ڄڻيو، روشني ڪا ڪيو.
سور سهندي اچي سنڌ چوندي اچي،
پوءِ به خاموش ڇو، روشني ڪا ڪيو.
سنڌ ڪنهن کي نه ڏيو، جند گهوري ڇڏيو،
سر تريءَ تي ڀلو، روشني ڪا ڪيو.
ننگ پنهنجا بچن، دنگ پنهنجا بچن،
پو پيا عيدون ڪجو، روشني ڪا ڪيو.
ڏس ڏکڻ جي هوا وٽ ڪو پيغام آ،
در ته کولي رکو، روشني ڪا ڪيو.
ننڊ گهريءَ اندر قوم ساري سُتل،
رهبرو جاڳجو، روشني ڪا ڪيو.