ڪِنو پاڻي پيئن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو،
مرڻ گهرجي جيئن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.
گٽر اُٿلن گهرن ۾ ٿا، گهٽين ۾ گند پيو آهي،
جهلي نڪ کي هلن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.
وڏيرن جا نوازيل جي، سڀئي اُستاد گوسڙ ٿيا،
پگهارون پر کڻن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.
ڦري مورک مريضن کي، سکيا ٿا ڊاڪٽر آهن،
وڏيون پرچيون ڏين ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.
زميندارن ڦري چٽ ڪيو آهي، هر سال هارين کي،
ڪراچيءَ ۾ گهمن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.
قيامت خيز گرمين ۾ به بجلي رات جو غائب،
گرمين ۾ پچن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.
وڌاءِ اگهه وڙن جا ڏس، ويٺا هِن سيٽيا سيٺيون،
گراهڪن کي ڪُهن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.
صحافي پيٽ جي خاطر، لتاڙي ڪوڙ جا ليڪا،
ثنا گوئي لِکن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.
چون ٿا ’عبد سنڌيءَ‘ کي گهڻو ڳالهائين ڇالئه ٿو،
اڃا سچ کان ڊڄن ٿا پيا، سجاول شهر جا ماڻهو.