جواني آ گذري، گناهن جي پويان،
۽ پيريءَ ۾ هرڪو، ثوابن جي پويان.
نه عزت نه دولت، نه صحت سلامت،
اسين پو به آهيون، سلامن جي پويان.
بکئي پيٽ اهڙو، ڪيو تنگ آهي،
سنڌي سڀ آهن، زڪواتن جي پويان.
نه مڇيون نه پلا، نه کائون ڪڪڙ ٿا،
گذارو آ بصرن، پٽاٽن جي پويان.
خدائي حُسن ڪو ڏسڻ ڏوه ڪونهي،
حُسن ڇو رکيو ٿَوَ، نقابن جي پويان.
وٺي ووٽ ميمبر وري ڪين وريا،
وَتن راڄ رُلندا نڀاڳن جي پويان.
هي مِسڪين ماڻهو وَتن روز رڙندا،
سڄو ڏينهن سُکين ستابن جي پويان.
لڪاءِ رکو ٿا، جنوني فدائي،
ڪي مڪروه چهرا، ڌماڪن جي پويان.
چمن ۾ ته ٻيا ڀي، گهڻا گل سُجهن ٿا،
مگر ’عبد‘ آهي، گلابن جي پويان.