مرض به ساڳيو مريض ساڳيا، حڪيم ساڳيو نشتر ساڳيا،
جادو ساڳيو جنتر ساڳيا، وري به ايندا ميمبر ساڳيا.
وري وڏيرا ڊوڙي ايندا، نانگ اٿو پر نوڙي ٿيندا،
وري به موسم ساري ٻر مان، نڪري ايندا ڏيڏر ساڳيا.
وري به ٿاڻا اوطاقن ۾، وري به گهاڻا اوطاقن ۾،
وري وڏيرا کٽ تي ليٽي، وري وٽيندا شهپر ساڳيا.
وري شبابن وري ڪبابن، وري شرابن جا دؤر هلندا،
وري به محفل وري به مُجرا، وري سمهڻ لئه بستر ساڳيا.
وري به ووٽ وٺڻ لئه ايندا، ڌوڙ اکين ۾ وجهندا ويندا،
وري به ساڳيا دم دلاسا، ڏيندا ويندا ٻيهر ساڳيا.
ملڪ به ساڳيو ساڳي گادي، ساڳيو حاڪم ۽ فريادي،
منصف ساڳيو ڪورٽ ساڳي، وڪيل جا ٿئي وٽ ور ساڳيا.
پهرين پي پي ۽ پو ليگي ليگيءَ مان پو ٿيندا پي پي،
ڪرسين خاطر لوٽن جا ڏس، ڪرتب ساڳيا مڪر ساڳيا.
سنڌي هي سادا صفا اياڻا، نٿا سڃاڻن دشمن پنهنجا،
ويهين صدي وئي گذري آ پر، سوچون ساڳيون فڪر ساڳيا.