هيٺ عبرت پرائڻ لاءِ ڪي مثال ڏجن ٿا:
هڪ عورت اهو بهانو ڪري پيڪين هلي وئي ته سندس مڙس جي وات مان ڌَپ ايندي آهي ۽ چيائين ته جيستائين هو پنهنجي وات مان ڌَپَ کي ختم نه ڪندو تيستائين هوءَ گهر واپس نه ايندي. ڪجهه عرصي کان پوءِ ڪورٽ جي حڪم تي جڏهن هوءَ گهر موٽي آئي ته پنهنجي مڙس کان ڌار رهڻ لڳي. مڙس ڪاوڙ ۾ اچي کيس قتل ڪري ڇڏيو.
هڪ عورت اهو سبب ڄاڻائي طلاق ورتي جو سندس مڙس فرش تي ويهي هٿ سان کاڌو کائيندو هو ۽ روزانو ڏاڙهي نه لاهيندو هو.
پر سڀئي عورتون اهڙيون ناهن هونديون. ڪي اهڙيون باشعور ۽ سمجهندار عورتون به هونديون جيڪي زندگيءَ جي حقيقتن تي گهري نظر رکنديون آهن ۽ پنهنجي مڙس مان عيب ڪڍڻ کان پاسو ڪنديون آهن.
ڀيڻ! تنهنجو مڙس به هڪ عام ماڻهو آهي، تنهن ڪري ٿي سگهي ٿو ته منجهس ڪو عيب هجي پر تون اهو به ضرور ڏس ته منجهس خوبيون ڪيتريون آهن. جيڪڏهن تون زندگي سٺي نموني گذارڻ چاهين ٿي ۽ توکي پنهنجي ٻارڙن ۽ گهر گهاٽ سان پيار آهي ته عيب ڪڍڻ جي فڪر ۾ نه رهه ۽ سندس ننڍين ننڍين خامين کي درگزر ڪري ڇڏ. سندس عيبن تي ڪو ڌيان ئي نه ڏي ۽ پنهنجي مڙس کي هڪ خيالي مرد سان، جنهن جو اصل ۾ ڪو وجود ئي ناهي هوندو، ڀيٽڻ جي هرگز ڪوشش نه ڪر. سندس ڀيٽ عام مردن سان ڪرڻ ۾ ئي تنهنجو چڱو آهي. ٿي سگهي ٿو ته ڪنهن مرد ۾ اهي خاص عيب نه هجن جيڪي تنهنجي مڙس ۾ آهن پر ان مرد ۾ اهي عيب به ٿي سگهن ٿا جيڪي تنهنجي مڙس جي عيبن جي ڀيٽ ۾ گهڻا خراب هجن. خراب ڏيکاريندڙ عينڪ پنهنجي اکين تان لاهي ڇڏ ۽ پنهنجي مڙس جي خوبين تي نظر ڊوڙاءِ. جيڪڏهن منجهس ڪو هڪ عيب آهي ته ان جي ابتڙ هن ۾ سوين خوبيون به ٿي سگهن ٿيون. سندس خوبين تي نظر رکڻ سان تون خوش ۽ مطمئن رهي سگهين ٿي. ڀيڻ! تون ٿورو پنهنجي هيانءَ تي هٿ رکي ته ڏس! ڇا تون پاڻ بي عيب آهين جو ان ڳالهه جي اميد ٿي رکين ته تنهنجو مڙس هر عيب کان آجو هجي. اصل ۾ ڳالهه اها آهي جو تنهنجي خودغرضي ۽ خودپسندي توکي تنهنجي عيبن کي ڏسڻ جي موڪل ئي نه ٿي ڏي. حضور ﷺ جن فرمايو آهي ته، ”وڏو عيب اهوآهي جو ماڻهو ٻين جي عيبن کي ڏسي پر پنهنجي عيبن کان غافل رهي.“
ڀيڻ! هڪ ننڍڙي عيب کي ايڏو وڏو ڇو ٿي بنائين ۽ ان بابت پاڻ کي هروڀرو ايڏو پريشان ڇو ٿي ڪرين؟ آخر ائين ڪري تون پنهنجي زندگيءَ جي بنيادن کي هيڻو ۽ پيار محبت جي مرڪز يعني پنهنجي گهر ۽ ڪٽنب کي تباهه ڪرڻ تي سندرو ڇو ٻڌيو بيٺي آهين؟ سياڻپ ۽ سهپ کان ڪم وٺ! ساڙ، نفرت، ۽اجاين خيالن کي ذهن مان تڙي ڪڍي ڇڏ! ننڍين ننڍين ڳالهين کي پنهنجي ذهن ۾ ولوڙڻ ڇڏي ڏي. پيار جي اظهار وسيلي گهر جي ماحول کي وڻندڙ بڻاءِ ته جيئن محبت ۽ ٻاجهه جهڙي نعمت سان تنهنجي گود ڀريل رهي. پنهنجي مڙس جا عيب نه سندس اڳيان ڪڍ، نه وري سندس غيرموجود گي ۾، ڇو جو ائين ڪرڻ سان هو غمگين ٿي ويندو. نتيجو اهو وڃي نڪرندو جو سندس محبت ۽ چاهت ۾ گهٽتائي اچي ويندي ۽ پوءِ ظاهر آهي ته گهر ۾ ويڙهه جهيڙو روز جو معمول بنجي ويندو. جيڪڏهن حالتن کي بدلائڻ جي ڪوشش نه ڪئي وئي ته پوءِ ٻنهي جي زندگي ڏاڍي ڪڙي ڪساري ۽ اڻوڻندڙ ٿي پوندي. جيڪڏهن ڳالهه وڃي طلاق تائين پهتي، پوءِ ته ٻنهي لاءِ چڱو ڪونه ٿيندو.
جيڪڏهن تنهنجي مڙس جو ڪو عيب ٺيڪ ٿيڻ جهڙو آهي ته پوءِ ان کي ٺيڪ ڪرڻ جو فڪر ڪر. ان عيب کي ٺيڪ ڪرڻ جي ڏس ۾ مڙس سان نهايت نرميءَ ۽ پيار سان ڳالهاءِ. جيڪڏهن مٿس ٺٺوليون ۽اعتراض ڪندينءَ ته پوءِ اهو مقصد حاصل نه ٿي سگهندو.