بدڪردار عورت:
جيڪڏهن شاهدين ۽ دليلن وسيلي قطعي طور تي ثابت ٿي وڃي ته زال جي چال چلت سٺي ناهي ۽ ڌارين مردن سان سندس لاڳاپا آهن ته پوءِ مرد ويچاري لاءِ وڏو مسئلو ٿي ويندو آهي. هڪ پاسي سندس عزت ڌوڙ ۾ ملي ويندي آهي ته ٻئي پاسي وري اهڙي بيعزتيءَ جي ڳالهه برداشت ڪرڻ سندس لاءِ ڏکيو بنجي ويندو آهي. اهڙي حالت ۾ مرد لاءِ ان مسئلي مان جان ڇڏائڻ ڏاڍو ڏکيو ۽ خطرناڪ ڪم ٿي ويندو آهي.
اهڙي موقعي تي مرد آڏو هيٺيان رستا هوندا آهن:
پنهنجي ڪٽنب جي عزت ۽ ڀرم رکڻ لاءِ دل تي پٿر رکي زال جي خيانت کي وساري ساڻس پڇاڙيءَ تائين نڀائيندو رهي. هي رستو صحيح ناهي ڇو جو ڪو به غيرتمند مرد زال جي بدڪرداريءَ ۽ حرامي ٻارن جي وجود کي بنهه برداشت نه ٿو ڪري سگهي. غيرت، مرد جي هڪ پسنديده صفت آهي ۽ بي غيرت مرد، خدا ۽ سندس رسول ﷺ جي نظرن ۾ ذليل ۽ خوار خراب هوندو آهي.
اهڙن مردن جي زندگي حقيقت ۾ شرم جوڳي هوندي آهي جيڪي اهڙي بي عزتي چپ ڪيو برداشت ڪندا رهندا آهن. اهڙا مرد، مرد نه هونداآهن، پر جانور کان به خراب هوندا آهن.
حضور ﷺ جن فرمايو آهي ته، ”ٻن قسمن جا ماڻهو بهشت جي خوشبوءِ کان وانجهيل هوندا آهن. هڪ پيءُ ماءُ جا نافرمان ۽ ٻيا بي غيرت مرد.“ ڪنهن پڇيو ته، ”اي الله جا رسول ﷺ! بي غيرت مرد ڪير آهي؟“ فرمايائون ته، ”بي غيرت اهو آهي جنهن کي خبر هجي ته سندس زال زناڪار آهي.“ (۽ هو پوءِ به خاموش آهي)
پنهنجي زال يا سندس عاشق کي ماري ڇڏي. اهڙي طريقي سان بدلي جي باهه وقتي طور تي وسامي ته سگهي ٿي پر اهو ڪم ڏاڍو خطرناڪ آهي ۽ جنهن جا سخت نتيجا ڀوڳڻا پوندا ڇو جو خون جو ڏوهه گهڻو عرصو لڪي نه سگهندو آهي. هو هڪ نه هڪ ڏينهن پڪڙجي سگهي ٿو ۽کيس سخت سزا ملي سگهي ٿي. ڪورٽ ۾ به زال جي بدڪرداري سولائيِءَ سان ثابت ٿوروئي ٿي سگهي ٿي، تنهن ڪري سندس ڇوٽڪاري جي اميد گهٽ هوندي آهي. پوءِ يا ته کيس موت جي سزا ٻڌائي ويندي آهي يا وري عمر قيد ڪاٽڻو پوندو آهي. اهڙيءَ طرح سندس زندگي تباهه ٿي ويندي آهي ۽ ٻار ٻچا به دربدر ٿي ويندا آهن. تنهن ڪري اها سياڻپ ناهي ته انسان جوش ۾ اچي پنهنجي نفس جي تسليءَ ۽ساڙ جي باهه کي وسائڻ لاءِ اهڙو خطرناڪ ڪم ڪري ويهي ۽ پوءِ وري سڄي عمر سزا ڀوڳيندو رهي.
مرد کي سياڻپ ۽ بردباريءَ کان ڪم وٺڻ گهرجي. کيس پاڻ تي ايترو ڪنٽرول هجي جو هو اٻهرائيءَ ۾ ڪو جذباتي ڪم نه ڪري ۽ کيس ڪو مسئلو آڏو اچي ته ان کي سياڻپ سان حل ڪري.
آپگهات ڪري ڇڏي. نه هوندو ئي نه ئي وري زال جي بدڪرداريءَ کي پنهنجي اکين سان ڏسندو. پر اهو به سياڻن ماڻهن جو ڪم ناهي. پهرين ته پنهنجي زندگيءَ کي ختم ڪرڻ شرعي لحاظ کان هڪ وڏو ڏوهه آهي جنهن جي سزا ۾ کيس سدائين دوزخ ۾ رهڻو پوندو. ٻيوته پنهنجو پاڻ کي ختم ڪرڻ صحيح ڪم نه آهي. اها ڪهڙي سياڻپ آهي ته ماڻهو ٻين کان بدلو وٺڻ لاءِ پنهنجي دنيا آخرت خراب ڪري ويهي؟ ۽ ان سان زال کي خراب ڪمن جي مڪمل آزادي ملي وڃي تنهن ڪري اهو سڀ کان خراب ڪم آهي.
جڏهن زال جي بدڪرداريءَ جي پڪ ٿي وڃي ۽ ڏسي ته هوءَ ناجائز ڪمن کان نه ٿي مُڙي ته پوءِ ڀلو ان ۾ آهي ته کيس طلاق ڏئي کانئس ڇوٽڪارو حاصل ڪري. هي نهايت سياڻپ وارو قدم آهي جنهن ۾ ڪو به خطرو ڪونهي. اهو صحيح آهي ته طلاق جي ڪري زندگي تباهه ٿي ويندي آهي ۽ ڪيترائي نقصان برداشت ڪرڻا پوندا آهن. خاص ڪري جيڪڏهن ٻارڙا آهن ته پوءِ ته ڳالهه ڳري ٿي ويندي آهي. پر ان کانسواءِ ٻيو چارو به ڪونهي. انڪري سٺو طريقو اهو آهي ته زال کي طلاق ڏئي ٻارڙن کي پاڻ وٽ رهائي ڇو جو ابهم ٻارڙن کي هڪ بدڪردار عورت جي حوالي ڪرڻ مناسب نه ٿيندو. جيتوڻيڪ ٻارڙن کي پالڻ ڏاڍو ڏکيو ڪم آهي پر مرد کي اها دلجاءِ رکڻ گهرجي ته هن خدا جي راضپي لاءِ اهو ڪم ڪيو آهي. تنهن ڪري خدا به سندس مدد ڪندو ۽ جلد ئي کيس هڪ حيادار ۽ پيار ڪندڙ زال ملي ويندي ۽ پوءِ هو پنهنجي باقي زندگي عزت ۽ سڪون سان گذاريندو.