گهر جي سجاوٽ:
هڪ صاف سٿرو ۽ سينگاريل گهر جنهن ۾ هر شيءِ ڍنگ سان ۽ مناسب ۽ مخصوص هنڌ تي رکيل هجي، سو بي ترتيب، بي ڍنگي ۽ گندي گهر کان هزار ڀيرا وڌيڪ سٺو آهي. پهرين ترتيب ۽ ڍنگ جي ڪري گهر ڏاڍو سهڻو ۽ وڻندڙ ٿي پوندو آهي ۽ اهڙي گهر کي بار بار ڏسڻ سان دل خوش پئي ٿيندي آهي. ٻيو اهو ته ترتيب ۽ ڍنگ جي ڪري گهر جي ڪم ڪارين ۾ سهنجائپ رهندي آهي ۽ گهر جي مالڪياڻي کي ضرورت جي شيءِ ڳولڻ ۾ ڪا ڏکيائي نه ٿيندي آهي ڇو جو هر شيءِ پنهنجي مقرر هنڌ تي پيل هوندي آهي. اهڙيءَ طرح گهر جا ڪم ڪاريون سولائيءَ سان ٿيندارهندا آهن.
ٽيون اهو ته هڪ صاف سٿرو گهر، گهر جي مالڪياڻي جي ذوق ۽ ڍنگ کي ظاهر ڪندو آهي. مرد کي پڻ صاف سٿري گهر ۾ ڇڪ محسوس ٿيندي آهي، ۽ اهڙيءَ طرح هو گهر وارن ۾ گهڻي دلچسپي وٺندو آهي ۽ پنهنجو گهڻو وقت ٻاهر نه گذاريندو آهي.
چوٿون اهو ته ڍنگ سان سجايل گهر، گهر وارن جي عزت ۽ وقار کي وڌائي ڇڏيندو آهي. جيڪو به اهڙي گهر کي ڏسندو آهي سو نه رڳو فرحت ۽سڪون محسوس ڪندو آهي پر گهر جي مالڪياڻيءَ جي ذوق ۽ سگهڙائپ جي پڻ واکاڻ ڪندو آهي.
سجاوٽ جو سامان خريد ڪري گهر ۾ گڏ ڪري رکڻ سان زندگي خوبصورت نه ٿي سگهندي آهي پر هڪ خاص ترتيب ۽ ڍنگ سان خوبصورتي پيدا ٿيندي آهي. توهان به پڪ سان ڪي اهڙا آسودا گهر ڏٺا هوندا جن ۾ مهانگو سامان ته سَٿيو پيو هوندو آهي پر ترتيب ۽ ڍنگ جي کوٽ ڪري هرشيءِ اڻ وڻندڙ پئي لڳندي آهي. ان جي ڀيٽ ۾ توهان اهڙا گهر به ضرور ڏٺا هوندا جن ۾ غربت هجڻ جي باوجود به زندگي ڏاڍي وڻندڙ ۽ خوبصورت پئي لڳندي آهي ڇو جو اتي ٿورو سامان هوندي به ترتيب ۽ ڍنگ هوندو آهي ۽ هر شيءِ پنهنجي هنڌ تي رکيل هوندي آهي. اصل ۾ هڪ خاص ترتيب ۽ ڍنگ کي ئي خوبصورتي چئبو آهي.
تنهن ڪري گهرداريءَ جي مکيه ڪمن مان هڪ ڪم اهو آهي ته گهر ۾ ترتيب ۽ ڍنگ رکيو وڃي. سگهڙ عورتون پاڻ وڌيڪ سمجهن ٿيون ته گهر جي سامان کي ڪهڙي ترتيب سان رکڻ گهرجي، پر پوءِ به هتي ڪجهه نڪتا ٻڌائجن ٿا.
گهر جي سامان کي هڪ خاص هنڌ تي رکجي. سمورا ٿانوَ هڪ هنڌ نه رکجن. جن ٿانون جي هر وقت ضرورت پوندي آهي ته کي ائين رکجي ته جيئن سولائيءَ سان کڻي سگهجن. مٺائي ۽ ميوي رکن جا ٿانوَ هڪ هنڌ رکجن. شربت وارن ٿانوَن لاءِ ڌار جاءِ مقرر ڪجي. چانهه ۽ کاڌي پيتي جي ٿانون لاءِ به ڌار جاءِ رکي وڃي. ڏهي ۽ کيرڻيءَ جي پيالن ۽ کٽاڻ ۽ مربي جي ٿانون کي به ڌار رکجي. مطلب ته سمورو سامان ۽ ٿانوَ اهڙيءَ طرح رکو جو سڀني گهر ڀاتين کي خبر هجي ته ڪهڙو ٿانءُ ڪٿي رکيل آهي ۽ جيڪڏهن اوندهه ۾ به کين ڪنهن شيءِ جي ضرورت پئجي وڃي ته اها اتان سولائيءَ سان کڻي سگهن.
شايد ڪجهه عورتون اهو سوچين ته مٿي ٻڌايل ڳالهيون آسودن لاءِ ته صحيح آهن جو وٽن سهولت جو هر سامان موجود آهي، پر اسان جي سادي ۽ معمولي زندگيءَ لاءِ انهن سڀني ڳالهين جي ڪهڙي گُهرج آهي! جي نه! اهو خيال صحيح ناهي. جيڪو به ضرورت جو سامان هجي تنهن کي ڍنگ ۽ ترتيب سان رکڻ گهرجي. گهر غريب هجي توڙي آسودو، پر معمولي ۽ ٿورو سامان به جيڪڏهن ڍنگ سان رکيل هوندو ته دل کي پيو وڻندو. گهر جي سڀني ٿانون کي هڪ هنڌ رکجي ۽ هر قسم جي ٿانون کي ڌار ڌار ڪنڊ ۾ رکي ڇڏجي. اونهاري ۽ سياري جا ڪپڙا ڌار ڌار جاين تي رکيا وڃن. پنهنجي مڙس ۽ ٻارڙن جا ڪپڙا به ڌار ڪري رکجن. روزاني استعمال جا ڪپڙا ائين رکو جو ڪڍڻ ۾ سهنجائپ رهي. ميرا ڪپڙا به ڌار ڪري رکجن. پنهنجي استعمال ۾ ايندڙ هنڌ بسترا ڌار ڪري رکجن ۽ مهمانن جي لاءِ چادرون، ڪمبل ۽ وهاڻا وري الماڙيءَ يا پيٽيءَ ۾ هٿيڪا ڪري رکجن. کاڌي کائڻ کان پوءِ ٿانوَ هڪدم ڌوئي رکجن. گهر جي سجاوٽ جي سامان لاءِ به مناسب هنڌ مقرر ڪجي. ڌيان رهي ته ٻارڙن توڙي وڏن جا ڪپڙا ڪمرن ۾ اڇلايل نه هجن. ٻارن کي چئجي ته اهي ڪپڙا لاهي الماڙيءَ ۾ يا ڪليءَ ۽ اسٽينڊ تي ٽنگي رکن. ٻارڙن کي اها نصيحت پڻ ڪجي ته اهي پنهنجو سامان جهڙوڪ: ٿيلهو، قلم، ڪتاب ۽ ٻيو اسڪول جو سامان هڪ هنڌ رکن. جيڪڏهن اها ترتيب ۽ اهو ڍنگ رهيو ته پوءِ ٻارڙن کي پڻ اها عادت پئجي ويندي ۽ توهان جي زندگي ڏاڍي سکي گذرندي.
اڍنگي قسم جون عورتون پاڻ کي بي گناهه ثابت ڪرڻ لاءِ گهر جي بدنظمي جو الزام ٻارڙن تي هڻنديون آهن. پر اها ڳالهه صحيح ناهي ڇو جو ٻار ماءُ پيءُ جي ئي پوئواري ڪندا آهن. جيڪڏهن ماءُ پيءُ سيبتا هوندا ته ٻار به ائين ئي ٿيندا. شروع ۾ ٻار ڏاڍا سيبتا هونداآهن پر پوءِ گهر ۾ بي ڍنگهائپ ۽ بي ترتيبي ڏسي لاپراهه ٿي ويندا آهن.
پئسن ڏوڪڙن، چيڪن، بانڊن ۽ سرٽيفڪيٽن کي اهڙي محفوظ جاءِ تي رکو جتي ٻار نه پهچي سگهن، ڇوجو جيڪڏهن انهن مان ڪو ڪاغذ توهان جي لاپرواهيءَ ڪري ضايع ٿي وڃي ته پوءِ وري ٻارن کي مارڻ مان ڇا ورندو؟ تنهن ڪري ڪا اڻ وڻندڙ ڳالهه ٿيڻ کان اڳواٽ ئي ان جو علاج ڪري ڇڏجي. معصوم ٻار جو حقيقت ۾ ڪوبه ڏوهه ناهي هوندو پر ماءُ ئي ان ڏس ۾ ذميدار هوندي آهي.