ڌارين عورتن کي نه ڏسجي:
شاديءَ کان اڳ مرد وڏي ڳولها ڦولها ڪندو آهي ته جيئن کيس سٺي گهر واري ملي سگهي. ڏسي وائسي ۽ جانچي پرکي شادي ڪرڻ سٺي ڳالهه آهي ڇو جو شاديءَ کان پوءِ ماڻهوءَ جي نئين زندگيءَ جي شروعات ٿيندي آهي ۽ آئندي جو ڀاڳ ۽ نڀاڳ به اتان ئي شروع ٿيندو آهي. پر شاديءَ کان پوءِ مرد کي اها ڳالهه نه ٿي سونهين ته هو ڌارين عورتن ڏانهن واجهائيندو وتي. ٻين مڙني عورتن کي وساري ڇڏي ۽ رڳو پنهنجي زال ۾ ئي دلچسپي وٺي ۽ ٻئي ڪنهن جو به خيال دل ۾ نه آڻي. هڪ معصوم ڇوڪري پنهنجي مڙس لاءِ، پنهنجو ماءُ پيءُ ۽ گهر گهاٽ ڇڏي سوين اميدون کڻي وٽس ايندي آهي ته جيئن مڙس جي ساٿياڻي ۽ غم ونڊيندڙ بنجي زندگي گذاريندي رهي.
سياڻا مرد ٻاراڻيون حرڪتون ۽ هوس پرستي ڇڏي پنهنجو سڄو ڌيان پنهنجي نئين زندگي ۽ گهر گهاٽ تي ڏيندا آهن، وڏي دلچسپيءَ ۽ محنت سان روزي ڪمائيندا آهن ته جيئن زال ۽ ٻارڙن سان خوش گذاري سگهن ۽ روحاني سڪون ۽ پيار ۽ محبت جهڙي وڏي نعمت مان مزو وٺي سگهن. جيڪي ماڻهو خوش زندگي گذارڻ چاهين تن کي گهرجي ته شاديءَ کان پوءِ گذريل حرڪتون ڇڏي ڏين ۽ هيڏي هوڏي دل لڳائڻ ۽ واجهه وجهڻ کان پاسو ڪن.
هڪ پرڻيل مرد لاءِ اهو سٺو ناهي هو ڪنهن ڌاريءَ عورت سان وڏي پاٻوهه سان ملي، ساڻس ڀوڳ ٺڪاءَ ڪري يا منجهس دلچسپي وٺي. جيڪڏهن مڙس پنهنجي زال کي ڪنهن ڌاري مرد سان کل ڀوڳ ڪندي ڏسندو آهي ته کيس باهه لڳي ويندي آهي ۽ سندس غيرت جوش ۾ اچي ويندي آهي. پر ان ڳالهه کان هو ڇو غافل آهي ته سندس زال وٽ به اهڙائي جذبا ۽ احساس آهن ۽ کيس به پنهنجي مڙس جو ڌارين عورتن سان کل ڀوڳ ڪرڻ خراب لڳندو آهي. اهو عمل هڪ قسم جي خيانت ۽ بي وفائي آهي. جڏهن زال پنهنجي مڙس کي ڌارين عورتن سان ڀوڳ ٺڪاءَ ڪندي ڏسندي آهي ته سندس غيرت ۽ ساڙ جا جذبا ڀڙڪي اٿندا آهن ۽ پوءِ هو بدلو وٺڻ لاءِ پهه پئي پچائيدي آهي. نه رڳو اهو ته مڙس لاءِ سندس دل ۾ عزت ۽ محبت ۾ گهٽتائي پڻ اچي ويندي آهي پر گهر گهاٽ ۽ پنهنجي زندگيءَ ۾ پڻ سندس دلچسپي ختم ٿي ويندي آهي. ايستائين جو ائين به ٿي سگهي ٿو ته هوءَ مڙس کان بدلو وٺڻ لاءِ ٻئي ڪنهن مرد ۾ دلچسپي وٺڻ شروع ڪري ۽ مڙس کان ڌار رهڻ پسند ڪري. هڪ عورت تهران جي ڪورٽ ۾ درخواست ڏني ته هوءَ پنهنجي مڙس کان ڌار ٿيڻ ٿي چاهي. ٽيٽيهه سال اڳ سندس شادي ٿي هئي. ان عورت ٻڌايو ته ، ”منهنجي مڙس جي اها عادت آهي ته کيس جيڪا به عورت ملندي آهي تنهن سان ڀوڳ ٺڪاء ۾ شروع ٿي ويندو آهي.“
هڪ عورت ڪورٽ ۾ دانهيندي چيو ته، ” منهنجو مڙس منهنجي ساهيڙين ۾ دلچسپي وٺندو آهي، سندس ان بڇڙي عادت جي ڪري مان پنهنجي ساهيڙين کي گهر اچڻ جي ڪوٺ ڪونه ڏيندي آهيان. اهي سڀ چونديون آهن ته تنهنجو مڙس اسان کي ڀانئيندو آهي ۽ منهنجي لاءِ شرمساريءَ ۽ پريشانيءَ جو ڪارڻ بڻبي آهي.
هڪ پرڻيل مرد جو ڌارين عورتن کي تڪڻ هڪ شرم جهڙي ڳالهه آهي. ان ديدار بازيءَ جو سواءِ دلي بي چينيءَ، ذهني ڪمزوريءَ ۽ گهر گهاٽ ۽ ڪٽنب کان بي ڌيانيءَ جي ٻيو ڪو به نتيجو ڪونه نڪرندو آهي. قرآن پاڪ ۾ الله تعاليٰ فرمايو آهي ته، ”نامحرم عورتن کي ڏسڻ کان پنهنجون نظرون بچايو.“
امام صادق عه فرمايو آهي ته، ”نظر، شيطان پاران اڇلايل هڪ زهريلي تير وانگر ٿيندي آهي. نظر حسرت ۽ ڏک جو سبب بڻبي آهي.“
نفسيات جا ڄاڻو ٻڌائين ٿا ته عورتن کي ڏسڻ هڪ نفسياتي بيماري آهي. جيڪي اکيون ان بڇڙي عادت ۾ ڦاسي پونديون آهن سي ڪڏهن به ڍاپي ڪونه سگهنديون آهن. ان عادت جي ڪري ڪيترائي سٺا نوجوان پنهنجي پاڪائي ته عزت وڃائي ذلت ۽ گمراهيءَ جي دڳ تي هلي پوندا آهن، ڇو جو لالچي نظرون دل کي بڇڙائيءَ ڏانهن لاڙينديون آهن. هڪ ڀيرو، ٻه ڀيرا يا وڌ ۾ وڌ ڏهه ڀيرا ماڻهو پنهنجو پاڻ تي ڪنٽرول رکي سگهي ٿو پر نيٺ نفس جو لغام هٿ مان ڇڏائجي ويندو آهي ۽ پوءِ ماڻهو نفسياتي خواهشن جو ٻڌو ٻانهو بنجي ويندو آهي.
امام صادق عه فرمايو آهي ته، ”ٻين کي بار بار لالچي نظرن سان ڏسڻ سان دل ۾ شهوت پيدا ٿيندي آهي ۽ اها ئي شيءِ بد نظر ماڻهن کي ڀٽڪائي ڇڏيندي آهي.“
اسلام جيئن ته ديدار بازيءَ جي بڇڙن نتيجن کان واقف آهي تنهن ڪري ان عمل جي سختيءَ سان جهل ڪر ي ٿو.
بازار ۾ يا دڳ واٽ تي جيڪڏهن مرد جي نظر اوچتو ڪنهن نا محرم عورت تي پئجي وڃي ته پوءِ کيس گهرجي ته پنهنجيون نظرون جهڪائي ڇڏي يا وري ٻئي پاسي ڌيان ڏئي. گهڻن ئي مردن کي ائين ڪرڻ شايد ڏکيو لڳي پر جيڪڏهن خدا جو ڊپ دل ۾ رکي اها عادت وڌي ويندي ته پوءِ اها ڳالهه آسان ٿي پوندي.
سياڻا ماڻهو اهو چڱيءَ ريت ڄاڻن ٿا ته اهڙي خراب حرڪت جي نتيجي ۾ خون خرابو، آپگهات، طلاق، بيماريون، نفسياتي روڳ، پريشانيون، مونجهارا ۽ ڪٽنبي جهيڙن جهٽن جهڙا خطرا آڏو اچي سگهن ٿا. تنهن ڪري اهڙن خطرن کان بچڻ لاءِ ضروري آهي ته ان بڇڙي حرڪت کان پنهنجا پلئه آجا ڪيا وڃن. ان ۾ ئي ماڻهوءَ جو پنهنجو ڀلو آهي.
نوجوانيءَ جا ڏينهن ڏاڍا جوشيلا ٿيندا آهن. اهڙيءَ حالت ۾ عورتن کي آزاد ۽ ٺهيل جُڙيل ڏسي دل هرکجي پوندي آهي ۽ کانئن نظرون بچائڻ ڏکيو ٿي پوندو آهي، پر تنهن هوندي به پاڻ بچائڻ وڏي ڀاڳ جي ڳالهه آهي.
جيڪڏهن مرد صبر کان ڪم وٺي ۽ دل ۾ خدا جو خوف ڌاري ته پوءِ اها عادت پاڻ هُرتو ختم ٿي سگهي ٿي ۽ موٽ ۾ انهن وقتي لذتن جي بدلي ۾ کيس دائمي ذهني سڪون ۽ گهر ڀاتين پاران پيار ۽ محبت جهڙي نعمت ملي سگهي ٿي.
پيارا ڀاءُ! جيڪڏهن زندگيءَ ۾ سڪون ۽ سچي خوشي جهڙين نعمتن جا مزا ماڻڻ چاهيو ٿا ته شاديءَ کان پوءِ پنهنجي زال کانسواءِ ٻين عورتن کي ڏسڻ ڇڏي ڏيو، زال جي سامهون ڪڏهن به ڌارين عورتن جي واکاڻ نه ڪيو ۽ ائين هرگز نه چئو ته جيڪر منهنجي شادي فلاڻي ڇو ڪريءَ سان ٿئي ها يا فلاڻيءَ ڇوڪريءَ ته مون کي شاديءَ جي آڇ ڪئي هئي ۽ فلاڻي ڇوڪري ته مون تي موهت ٿي پئي هئي يا وري فلاڻي ڇوڪري ته توکان وڌيڪ سهڻي سيبتي هئي. اهڙيون ڳالهيون ڀُلجي ڪري به زال سان نه ڪريو ڇو جو اهڙين ڳالهين سان زال جي دل ۾ شڪ پئجي سگهي ٿو ۽ مڙس سان سندس محبت ۾ گهٽتائي اچي سگهي ٿي. ٿي سگهي ٿو ته هوءَ به موٽ ۾ ائين ڪري جيئن توهان ڪريو ٿا. ۽ ڌارين مردن جي توهان آڏو واکاڻ ڪري يا پنهنجي اڳلن خواهشمندن جي ڳالهه ڪڍي. ان جو نتيجو اهو ٿيندو جو هڪ ٻئي کان نفرت ۽ ڌڪار چوٽ چڙهي ويندي ۽ سدائين پيو جهيڙو جهٽو هلندو رهندو. ڪيڏا نڀاڳا ۽ اياڻا آهن اهي ماڻهو، جيڪي پنهنجي پرهيزگار، پيار ڪندڙ ۽ معصوم زالن کي ڇڏي ڪجهه گهڙين جي عيش ڪاڻ وتن ٿا بيهودين عورتن جي ڪڍ لڳندا. اهڙن مردن کي زال ۽ ٻارن سان محبت، گهر گهاٽ ۾ دلچسپي ۽ ڪٽنب جي عزت جي ڪابه پرواهه ڪونه هوندي آهي. اهي جانورن وانگر رڳو کائڻ پيئڻ، سمهڻ ۽ جنسي اُڃ اجهائڻ کان سواءِ ٻيو ڪجهه ڪونه ڄاڻيندا آهن ۽ سندن دليون انسانيت، اخلاق، شرافت، جذبن ۽ احساس کان صفا وانجهيل هونديون آهن.