شاعري

چوئنري مٿان چنڊ

نئون ڪتاب ”چوئنري مٿان چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب امر رائيسنگهه راجپوت جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. فرزانه شاهين لکي ٿي: امر رائيسنگهه راجپوت جي شاعري تي جڏهن نظر وجهون ٿا ته هن جي شاعريء ۾ ڀرپوريت آھي ،من ۽ فڪر جو حسين ميلاپ آھي.  سندس شاعريء ۾ هڪ درد آھي، هڪ ڪوڪ آھي ،هڪ ايذاء آھي، هن جي شاعريء ۾ منظرڪشي ايئن هوندي آھي جيئن سهڻي عورت لاء زيور. سونهن فطرت جي هجي يا انسان جي امر ان کي انتهائي موهيندڙ انداز ۾ اظهاريو   آھي، جماليات جي حسناڪين سان سينگاريل سندس تخيل روح ۾ لهي وڃي ٿو .
Title Cover of book چوئنري مٿان چنڊ

سنجها ويلي شوخ هوا ۾ جانان کولي وار موهي ٿي

سنجها ويلي شوخ هوا ۾ جانان کولي وار موهي ٿي
ڏُور ڏسا ۾ نيلي پيلي آنچل جي اُڏار موهي ٿي

گيت اُچاري گجوئن سان هي نرت نرالا ناز ڪن ٿيون
جيڏين جوڙا ڇيل ڇٻيلا ڇيرن جي ڇمڪار موهي ٿي

چانڊوڪيءَ ۾ چيٽ پيارا کڙيل سارا کيٽ پيارا
انڊلٺ انگڙا پگهر پُسائي جوڀن اُڏائي جهار موهي ٿي

دلبر ايڏي دير نه ڪر تون هاڻ هلي آ حرس منجهان تون
تنهنجو درشن دل گهري ٿي دلڙي هي دلدار موهي ٿي

هن جي هڪڙي ديد دڙن تي آڌيءَ ويلي عشق جگائي
چمڪن چوڙا چانڊوڪي ۾ چوڙيلي چوڌار موهي ٿي

ڪاوڙ ۾ هُوءَ ڪونج لڳي ٿي وسندي مينهن جي گونج لڳي ٿي
گهور گروهڙي ساڻ سجيلي کائي ڏاڍا خار موهي ٿي

ساجن سان گڏ سيج رمڻ لئه چاھ مان چادر پاڻ ڀري ٿي
کلندي کُڻ کڻي ٿي سارا اُڻندي جهالر آر موهي ٿي
