وقت وڏو ڪو وحشي آھي
وقت ڪُميتن وانگي ڊوڙي
وقت نه ڪنهن جي واٽ ڏِسي ٿو
جنهن کي چاهي تنهن کي ڊاهي
وقت نه گهر ۽ گهاٽ ڏِسي ٿو
وقت سراسر اوکو آھي
وقت اُٺي جون خبرون ڏي ٿو
وقت سُڪارن جهڙو آھي
وقت ڦُڙي لئه خوب سڪائي
وقت ڏُڪارن جهڙو آھي
وقت سراسر هڪڙو ناهي
وقت هوا جي جهونڪي وانگي
ڪڏھن گرم ته ڪڏھن ٿڌو
وقت وڻن جي ڇايا وانگي
وقت نسورو مايا وانگي
وقت وتائي جهڙو آھي
ڪنهن کي لڏو ڪنهن کي ٺيلها
ڪنهن کي روز ڳرھ جي ڳولا
وقت گدا کي حاڪم ٺاهي
وقت راجا مان رنڪ ڪري ٿو
وقت هٿن تي مينديون لائي
دُنيا ساري سرڳ ڪري ٿو
وقت صدين جا گهاوَ ڀري ٿو
وقت مٿي جي مانگ ڦٽائي
ناريءَ جيون نرڪ ڪري ٿو
وقت نوان ڪي ڦٽ ڪري ٿو
چاري پلي چٽ ڪري ٿو
وقت مٿي جو موڙ ٿئي ٿو
وقت خوشين جا ٿال سجائي
ڪنهن کي دولت شھرت ڏي ٿو
ڪنهن جي عزت پاڻ لُٽي ٿو
وقت نوان ڪي ناتا جوڙي
وقت پُراڻو پيار ڇني ٿو
وقت ٻُڍا ۽ ٻار ڇني ٿو
وقت جواني سونهن کسي ٿو
وقت وڇوڙا ويڙھي ڄاڻي
وقت ڏُکن کي ميڙي ڄاڻي
وقت روئاڙي وقت کلائي
وقت وڇڙيل نيٺ ملائي
وقت هلڻ جو هنر سکائي
وقت دُنيا جي پرک ڪرائي
وقت ڀيڻ جو ڀرم ڀُلائي
وقت ماءُ کان ڌيءَ کسي ٿو
وقت پُٽ کان پيءُ کسي ٿو
وقت ڀاءُ سان ڀاءُ وڙھائي
وقت جُڳن کان جنگ لگائي
عالم کي حيوان ڪري ٿو
وقت نه ڪنهن جو ٻيلي آھي
وقت نه ڪو انسان لڳي ٿو
وقت ته ڪو ڀڳوان لڳي ٿو