گهڻن جي وچ ۾ گهُوري
مگر هن ڳالھه جو مالڪ
سدائين ڀرم رکيو آھي
نظر جو پاپ نظر سمجهي
جپي مالا سدا اُن جي
وڻي درشن اول جنهن جو
پرين اُن پيار پهرين جو
ڪرڻ اقرار اوکو آ
اڙائي نيڻ نيڻن سان
ٿئي جو پيار چوکو آ
سدائين هانوَ ۾ هُر کُر
ملڻ جي لئه ٿئي ماندو
صفا بيوس بدن تَنهنجو
چپن کي چپ چمڻ خاطر
رڦن ڪُٺل تتر وانگي
اشارن ۾ وڏي اُلفت
ادائن ۾ لُڇي لوچي
نگاهن ۾ نماڻپ جي
سدا اُڻ تُڻ سمايل آ
ٿڌيون آنھون ٿڌا سرگم
گهڻيون ڳالهيون چون هر دم
مگر سمجهي سگهن سالڪ
نگاهن جا نظم نيارا
لکيل ٻولي ٻڳهڻ ڪنهن ۾
پريتم پيار پهرين جي
پڙهڻ پوٿي ڏُکي آھي
ٿڌن ساهن سندا باجا
پرين پرکڻ ڏُکيا آھن
ڀري محفل اڳيان ڪنهن جي
چپن کي ڇا ڪيان چوري
اکين سان مون ڇڏيون اوري
سڄڻ ڳالھيون صفا سوليون
مگر سمجهين نٿو مورک
مٿو توسان هڻان ڪهڙو؟
قسم رب جو کڻان ڪهڙو؟