مٺي جي شهر جي راڻي
هوائن جيان هلڻ ڄاڻين
ورائي چيلهه چنبيلي کي
نرتڪي جيان نچڻ ڄاڻين
اچانڪ رات آڌي جو
بڻي تون ننڊ جو جُهوٽو
اکين ۾ ٿي اچڻ ڄاڻين
شبابي شوخ جوڀن ۾
وڄن وانگي ورڻ ڄاڻين
وڏ ڦڙي جيان وسڻ جاڻين
گهٽائن ۾ گهمڻ ڄاڻين
ستارن تي سُهمڻ ڄاڻين
جُدائي جو سڄو سکيو
تنهائي ۾ تِڪون ڏيندي
خيالن ۾ ملڻ ڄاڻين
نگاهن سان نٿيو وجهين
ادائن سان ڪکيو وجهين
وڃون ڪاڏي چري سانئڻ
ٻڌي ٻانهون ٻکيو وجهين
سمورو رس جوڀن جو
چپن سان ٿي چکيو وجهين
وڇوڙن جي خزان ڀوڳي
پنن وانگي ڇڻڻ ڄاڻين
قرب ۾ ٿي ڪُسڻ ڄاڻين
انا ۾ تون رُسڻ ڄاڻين
ڪُلهن تي وار ڪيرائي
ڇمر وانگي ڇنڊي ڄاڻين
اکين سان منڊ منڊي ڄاڻين
ٽٽل رشتا زمانن جا
ڳنڍيرن جيان ڳنڍي ڄاڻين
ڪڍي ٽيلا ڪنڪُو جا تون
ڏياريءَ جو ڏيا ٻارين
هزارين رنگ هولي جا
هڪڙي گهور سان هارين
گڊي جي ڀٽ تان بيهي
سڄو هي شهر ٿي مارين
اُڏاري لال آنچليو
وجهي تون خوب ڪاجليو
جڏهن ٿي گيتڙو ڳائين
گڍي تي ميگهه ورسائين
پڳن ۾ ڇير ڇم ڪائي
چڳن ۾ چوٽلا پائي
هٿن تي مينديون لائي
مٿي تي مينڊڙا ٺاهي
جڏهن ٿي چوڙلا پائين
تڏهن هي دل گهُري رب کان
اسانجي شل عمر ماڻين
مٺي جي شهر جي راڻي ...!!
سڀن کان تون مٿي آهين
مندر جي مورئي وانگي
مٺيون تنهنجون صدائون هِن
وڏيون قاتل نگاهون هِن
عجب نخرا ادائون هِن
ڪڏهن سرمي سرائي جيان
اکين ۾ ٿي لهيو وڃين
ڪڏهن اُکڙي ڪهاڙي جيان
اندر ۾ ٿي کُپيو وڃين
ڪڏهن ماکي مکڻ وانگي
صفا نرمل صفا نازڪ
ڪڏهن ڏاڍي پٿر وانگي
ڪڏهن موري صفا من جي
ڪڏھن برسين ڪڪر وانگي
ڪڏهن کاري ڪڏهن مٺڙي
ڪڏھين تون نارنگي وانگي
وڄين ٿي هر وقت مون ۾
سريلي سارنگي وانگي
وهين ٿي ويڪري مون ۾
لڳين ٿي نيل تون درياءَ
ڇڏين ٿي روح کي ٻوڙي
رڳن جا رُخ سڀ موڙي
بدن جا بند ٿي ٽوڙين
ڪڏھن ننڍڙي ندي آھين
ڪڏھن ساگر سمان بڻجين
ڪڏھن گنگا ڪڏھن جمنا
ڪڏهن سِنڌو سندو پاڻي
مٺي جي شهر جي راڻي!
اچين جي اوج تي جانم
پکين وانگي اُڏڻ ڄاڻين
ڏکن جي سِمنڊ گهري ۾
مڇين وانگي ترڻ ڄاڻين
سمورا سور جيون جا
سسئي وانگي سهي ڄاڻين
وڇوڙي ۾ رهي ڄاڻين
وڙهي وري ٺهي ڄاڻي
سنگت ۾ ڀي وهي ڄاڻين
بڻي ڪا ڪوڪ ڪويل جي
دلين ۾ تون لهي جاڻين
وڄائي هٿ جي تاڙي
اڏائين هوش ٿي آڙي
پياري راڳ جي تاڙي
ڪڏهن ڳائين ڀٽائي تون
ڪڏھن ميران سندي واڻي
مٺي جي شهر جي راڻي!
سوين سورج تپن تو ۾
وڏا بادل گجن تو ۾
نغارا ڪي وڄن تو ۾
مٺا سنڌڙي پچن تو ۾
تکا چشما ڦٽن تو ۾
تتر بنجي اُڏن تو ۾
جواني جا سڄا جذبا
هرڻ وانگي هلن تو ۾
جوانيون سڀ جچن تو ۾
ڪچا آنڀو پچن تو ۾
جڏهن کان سال سورنهين ۾
سُندر تون نار ساماڻي
مٺي جي شهر جي راڻي...!