منهنجا سج سلاخن پويان
بي ڏوھ بانڌي تولئه ماندي
هي دل تڙپي دعا گهري ٿي
تنهنجا سورنهن ڪرڻا سورج
نيٺ ته ڳاٽ وڏي سان اُڀري
روشن سارو ڏيھ ڪندا هي
تنهنجا جذبا روپي جهڙا
رڻمل جوڌي ڪوپي جهڙا
تون آنءَ ارڏو اُڌمل وانگي
تو ۾ گهوٽ بلاول گونجي
تو ۾ شاھ عنايت ڀڙڪي
تو ۾ رت رَتن جو ٽھڪي
تو ۾ ھوشو حرس وڏي سان
تو ۾ ھانسو هانسيسر جو
ڀيڙو ڀوڏو ڀوڏيسر جو
ڀيد ڀڻيو تو آريسر جو
رهبر سنڌ رڳن ۾ ڊوڙي
تو ۾ ڪان ڪرن جو واسو
تو ۾ ڪارونجهر جو ڪيسو
سرتي کان وڌ ڌرتي چاهي
ڏاهر تنهنجا ڏُک ورهائي
سوُنهن به توسان ڀيڙي آھي
تو جا کيتي کيڙي آهي
محبت پونجي ميڙي آھي
تو کي ٻاگهل تلڪ لڳائي
دودو سمجهي دل سان لائي
ساري سنڌ اسان سان آھي
ڪيڏي پياريآٿت آھي
ڪير ٻُڌائي منهنجا سانول؟
ڪونج ولر کان ڀٽڪي جئين ٿي
هرڻي ون ۾ ڦٿڪي جئين ٿي
ائين مان وجهڪيواجھ وجهان ٿي
ڏينهن تتي جو پير اگهاڙا
ڀوريلي جي ڀٽ چڙھان ٿي
حيداڻي ڏي روز ڪيان ٿي
توکي سجدا منهنجا سانول
توبن ڪهڙيون پايان ڇيرون
ڪهڙا پيرون هيڪل کايان
ڪنهن لئه ڳاڙها ڪنجرا پايان
ڪنهن لئه موتي مانگ سجايان
ڪهڙا چوڙن ٽونئر لڳايان
ڪئين ٻُڌايان دل جون دانهون
آنهون منهنجون ڪير ٻُڌي ٿو
توبن سارو ديس ڏنڀي ٿي
مون کي پيلو ويس ڏنڀي ٿي
واهوندي جو واءُ وري ٿو
منهنجو تو ۾ ساھُ اڙي ٿو
اُڀ ۾ پيلو چنڊ اُڳي ٿو
چيلهاٽي جو چڪ لڳي ٿو
آڌي ويلي مور ٽھُوڪي
دل ۾ دلبر ڌڪ لڳي ٿو
تنهنجي ياد ستائي پل پل
محبتمٺڙي جوئر جهڙي
يار جُدائي ٿوهر جهڙي
هاڻ نڙي ۾ اٽڪي پيئي آ
تنهنجي مينا ڀٽڪي پيئي آ