شاعري

چوئنري مٿان چنڊ

نئون ڪتاب ”چوئنري مٿان چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب امر رائيسنگهه راجپوت جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. فرزانه شاهين لکي ٿي: امر رائيسنگهه راجپوت جي شاعري تي جڏهن نظر وجهون ٿا ته هن جي شاعريء ۾ ڀرپوريت آھي ،من ۽ فڪر جو حسين ميلاپ آھي.  سندس شاعريء ۾ هڪ درد آھي، هڪ ڪوڪ آھي ،هڪ ايذاء آھي، هن جي شاعريء ۾ منظرڪشي ايئن هوندي آھي جيئن سهڻي عورت لاء زيور. سونهن فطرت جي هجي يا انسان جي امر ان کي انتهائي موهيندڙ انداز ۾ اظهاريو   آھي، جماليات جي حسناڪين سان سينگاريل سندس تخيل روح ۾ لهي وڃي ٿو .
Title Cover of book چوئنري مٿان چنڊ

ڪجلاسر تي

ڪجلاسر تي
ريک ڪجل جئن
ڀوڏيسر تي
باک ڦُٽي جئن
نڙياسر تي
نيرڳ جهڙي
ڪارونجهر تي
ڪويل جهڙي
تو جا پاليءَ
پکين وانگي
نار نراليءَ
ميگھ جهڙالي
موسم جهڙي
ننڍپڻ ۾ ھئي
مرگها ڇاليءَ
نيٺ بڻي آ
تتر تاليءَ
هاڻ وڏي ٿي
سورنهن ساليءَ
باغ بڻي آ
منهنجا مالهيءَ
ننگر واسي
تنهنجي داسي
تولئه آتي
منهنجي ڇاتي
ڇُلڪي ٿي ڏس
ڇولي وانگي
هولي وانگي
هاڻ دُکان ٿي
پاڻ ڏُکان ٿي
منهنجا سرتا
هاڻ وري آ
مُرڪي منهنجي
ڪاڻ وري آ
تنهنجو پوکيل
کيت پڪو آ
چوڻ چُڳي وڃ
سونهن ڏسي وڃ
سانوڻ جهڙي
من کي من سان
ڀانوڻ جهڙي
وڄ جا تجلا
انگ انگ جرڪن
ڪارا ڪجلا
نيڻ نشانبر
بادل وانگي
جل ٿل جل ٿل
جوڀن منهنجو
آڙنگ جهڙو
ساوڻ رُت ۾
سارنگ جهڙو
تاڙي وانگي
تڙپي تولئه
تنهنجي گوري
نار گُجر جو
رنگ سڻيءَ جي
ڦل جيان آ
گُل جيان آ
روپ بدن جو
چنڊُ گگن جو
چمڪي چولو
سجُ سريکو
منهنجا سانوَل
تولئه ٻانهون
هار ڪيان ٿي
ڪيڏا مان
سينگار ڪيان ٿي…!!
روز پٻن تي
ڏيڍيءَ تان مان
توکي جهانڪي
آر ڪيان ٿي
تصور ۾ گڏ
توسان ترندي
پنهنجا ٻيڙا
پار ڪيان ٿي…!!
