گُلابي ڳلن تي چگهن جون ڪهاڻيون
نرالن نڪن ۽ نٿن جون ڪهاڻيون
وڳو چنگ چوڏس وريو مال وٿاڻن
وڻن ٿيون لٿي سج لَڪن جون ڪهاڻيون
ويا ڦوڳ اُڌڙي نه ٿوهر رهيو ڪو
رُڳو بس رهيون هن اڪن جون ڪهاڻيون
وساريو ڀلي پر وساري نه سگهندا
الا! هن اباڻي وطن جون ڪهاڻيون
اوهين بادِ صبا جا شوقين ماڻھون
اسان جو نصيب هن لُڪن جون ڪهاڻيون
اسان عمر ساري لکيون سين ڏٺيون سين
لنڱن تي ليڙون لٽن جون ڪهاڻيون
ڪتي ارٽ آڌي اُڻن خواب کيرا
چُمان تن هٺيلن هٿن جون ڪهاڻيون
عجب سي ادائون وڃن دل لُٽي ٿيون
پڙھي ڏس ڇُڙواڳ ڇتن جون ڪهاڻيون
ڪينجهر جي ڪنارن تي جوڀن جهُلي ٿو
لبن تي لُڇن ٿيون چڪن جون ڪهاڻيون
امر سي ئي رهندا جڳن ۾ جيئرا
لکيون جن وطن جي ڦٽن جون ڪهاڻيون