ڪُنواري ڇوڪري تنهنجي!
ڦُٽا هن ڦوھ جواني ۾
سگهو سينو صفا چيري
ٻٽاٻوٽاٻٻُروانگي
گهڻن کي ٿا چُڀن ڪنڊا
وڻن جيديس جي راڻيءَ
چندن جي چوڪڙي آھين
لسي تونلاسوئن وانگي
سڄي ناريل جهڙي آنءَ
کجي تون خيرپور جي
رنگت بادام جي تو ۾
چڪون جي چس جهڙي تون
چکڻ سان چپ نٿا ڍاپن
انبن جي رس جهڙي تون
پپيتي جيان پڪي پيلي
ڪچن پستن جيان آھين
لڳين ٿي نارنگي جهڙي
انگورن جو ڇُڳو آھين
سُوادي ٻير صوفي تون
کٽي ڏاڙهون جيان آھين
ڄمون جا وڻ لڳن ٻانهون
زبان زيتون جي ٽاري
اکين ۾ رنگ انگورن جو
پڪي ڪيلي جيان آھي
جواني جي سڄي رونق
متل ميلي جيان آھي
نموريل ڇوڪري تنهنجي
سموري سونهن وڻن جهڙي
ٻَري ٻيلي جيان آھي …!!
ڪڪوريل ڇوڪريءَ تو ۾
سڄي وڻراھ سمايل آ
ڊگهو آ قد صنوبر جيان
ڳچي ڪنگور جي ڪاٺي
لڳين ٿي بانسري وانگي
وڄن ٿا سُر سڀئيتو ۾
ڪِنجهي جي تانسري وانگي
وڄت تنهنجي وڄائي ٿي
اسان جا وڻ سڄا سارا
اُڳا تو ۾ اڪن پارا
ڦُلاريل ڦُل ڦوڳن جا
ڦُٽا تو ۾ ڦڳڻ ماسي
ٿوهر منڌي جيان ٿيوا
مُنڊي ۾ تو مڙھيا سارا
روهيڙن جا رتا گُلڙا
ڪنن ۾ جي ڪُڏن جهومڪ
لڳن ڪونڀٽ سندا پلڙا
پڪي کان ڀي پڪي ڇوريءَ
انجيرن جي چڪيءَ آھين
ڀنڀا تنهنجا بڙن گھاٽا
نمورين سان گُنديل آھن
وڳا تنهنجا پرين منهنجا
سدا سرنگهو جيان ساوا
سنهي تَن تي سونهَن ڪيڏا
ورھ وستر جيان ويڙھيل
جواني جل پري توتي!
گُلابن جي ڀري توتي!
ڀرن ڀونئرا ڀلا ڀُڻڪي
ڏسي تن کي اڪن ڇڪن
ٽڙين ٽانگر جيان تون ٿي
ڀڃيآرسبدن لوڏين
وڻن جو ٿي وطن لوڏين
نگاهن سان گگنلوڏين
چڳون کولي چمن لوڏين
اشارن ۾ ڪري ڳالهيون
گهڻن جو ٿي امن لوڏين
بدن هن باغ جهڙي سان
ڇتا ڇنڊي ڇمر لوڏين
ڪمر بند سان ڪمر لوڏين
ادا سان تون فضا لوڏين
هندوري ۾ هوا لوڏين
سڳيءَ لوڏي پساھ لوڏين
اسان جا ٿي نشا لوڏين
اُلاري نيڻاُگهاڙاتون
سڀن جو ٿي شرم لوڏين
ڀريل شيشي بدن کولي
ڪمايل ڪُل ڪرم لوڏين
گهڻن جو ٿي ڌرم لوڏين
گهڻن جو ٿي ڌرم لوڏين…!