سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
مٺڙو راڳ ملهاري ڳائي
هُو ڏس تند تنبوري ڇيڙي
صُوفي سر ڀٽائي ڳائي
هُو ڏس مور مٺي جي ڀٽ تي
مُرڪي ويٺو ميگھه وسائي
هُو ڏس هاري کيتي کيڙي
سونا روپا سنگ اُپائي
ناري ور جو هٿ ونڊائي
ھُو ڏس ڏاند اڇن جي جوڙي
جوٽيندي ڪئين جاٽ ڀري ٿي
هُو ڏس ڇوليون ڇُوليون ڪينجهر
جنهن ۾ ترندڙ ٻيڙي اندر
لال وڳي ۾ وينگس نياري
ڇرڪي ڪيڏا ڇال ڏئي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
ھُو ڏس ٻار ندي ۾ ترندي
خوش ٿي ڪيڏا ٽھڪ ڏين ٿا
ڀنڀا وار ندي ۾ ترندي
اُڀ تي آگم جئين لڳن ٿا
ھُو ڏس نار ندي ۾ ترندي
ڇولين منجھه ڪئين ڇلي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هُو ڏس سونهن سکر جي ساري
ڪڻڪي ڪونج ڳچي سان ناري
هُن جي لنڱ تي بخمل ساڙهي
واھ جي چنچل چمڪي ڳاڙھي
هُن جي هڪڙي گهور گُلابي
جهرڪ جي ڄڻ تازي تاڙي
ڏسندي ڏسندي هوش وڃائي
خمارن ۾ کيپ ڀري ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هُو ڏس گورک اوچي ڳاٽ سان
جنهن تي سونهن سڏي ٿي سنڌڙي
اُڏندڙ آنچل گهاٽا بادل
ڇرڪن ڇورا ڇمڪي پايل
جهومن جوڙا نيڻ خماريل
خوب حياتي کيل ڪري ٿي
محبت ميت سان ميل ڪري ٿي
وڻندڙ ڪيڏي هير گهُلي ٿي
جنت جي تاثير ملي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هُو ڏس شوخ سنڌو جون لهرون
پربت چيري ڇيرون پائي
لڏندي لمندي ڪئين اچن ٿيون
هو ڏس جر تي ڏيئا جرڪن
گهونگهٽ کولي ليئا جرڪن
هو ڏس جر ۾ اکا وجهندي
ناري ڪنڌ نمائي پوڄي
سنڌو پنهنجو داتا سمجهي
مرڪي مهاڻي نار مڇي لئه
آڌي مانجهي واجھه وجهي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هو ڏس سهڻي سيوهڻ نگري
جنهن ۾ قلندر مي رقصم
هو ڏس سچل سچ چوي ٿو
ھُو ڏس گهوٽ ڀٽائي ڀٽ تي
عالم لئه ڪئين عرض ڪري ٿو
سامي جو ڀي سنک وڄي ٿو
چارڻ چوري چنگ چوي ٿو
ڌرتي منهنجي جيجل جهڙي
هندو مسلم هڪ ڪري ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هُو ڏس ڪاڇو ڪيٽي بندر
هو ڏس سهڻو سنڌ سمندر
گونجي ڪيڏو گوڙ ڪري ٿو
جنهن مهل سنڌو ڇوڙ ڪري ٿو
هو ڏس لاڙ پٽن جون شامون
جهومن واھ ڪپن تي لامون
هو ڏس نريڙي نير تي نيرڳ
ڪئين ترنگ سان ترن پيا ٿا
هو ڏس پيلا پيلا گلڙا
سورج مکي سون سريکا
واهوندي ۾ لڏن پيا ٿا
ھُو ڏس سارين سونهن ڀليري
اکين ۾ ڪئين ٺار وجهي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هُو ڏس رايون ٻولايون سايون
ڊُڪندي مالڪ وٽ مڙن ٿيون
جن ۾ چڙا چنگ وڄن ٿا
ڏاڍا پيارا رنگ لڳن ٿا
شام جو پنهنجي ماڳ تي موٽي
ناول تي ڪئين ننگ ورن ٿا
ڌيما ڌيما پير کڄن ٿا
ھلڪي هلڪي ڌوڙ اُڏي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هو ڏس جهونو کٽ تي کگهندي
پن جي ٻيڙي چپ تي رکندي
روز دونهي ۾ درد اُڏائي
جهُڻڪي سنڌ جمالا ڳائي
ڏٺ پروليون روز ٻُڌائي
جهوني سنڌ کي جيوت ڏي ٿو
هن جي پٽڪي ور ور مان بس
موٿن جي مهڪار اچي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هُو ڏس سهاڳڻ سينڌ سجائي
اسر جو اُٿندي ڪماڙ کولي
حجاب رکندي مور نه ٻولي
انڊلٺ انگڙا آرس موڙي
کلندي ويٺي کير ولوڙي
جنڊ کي جوٽي منڊ منڊيندي
رتڙا چانور روز ڇڙيندي
هرمچ پڪو ڀرت ڀريندي
کوھ تي پهچي هيل کڻندي
ٻگلن جهڙا ٻار ڄڻيندي
مور نه ورچي سگهڙ سياڻي
ايڏا سارا ڪم ڪندي ڀي
پنهنجي سس کي جيءَ چوي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
ھُو ڏس ڏور ننگر ۾ ناري
مينهن لئه ماندي نينهن لئه ماندي
ڀاڳ ڀريي هڪ ڏينهن لئه ماندي
اُڀ ۾ هلڪو آڙنگ ڏسندي
ڀوڏيسر جي ڀوري ڪپ تي
مرڪي پنهنجا مينڊا ويڙھي
ساري سونهن بدن ۾ ميڙي
ڇم ڇم پايل سرگم ڇيڙي
ٻانهن ۾ ٻاجو ٻند لڳائي
ڪم ڪم ٽيٻي نرڙ تي پائي
سانوڻ لئه سو سانگ سجائي
ڊيل سان ڊڪندي مور سان مرڪي
راسوڙن جي ڌُن تي ڌڙڪي
ٿاريلي ٿن ٿن نچي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
هو ڏس هسيون هار نرالا
سنڌڙي جا سينگار نرالا
ڳل تي ٽيلا نڪ تي ٽيلا
سينڌ نموريل ٽونئر ٽنڊيلا
مينڊا ويڙھيل جهومڪ جهيلا
ڪجلاسر کان ڪينجهر تائين
جانجهر پائي سونهن جهڙالي
رم جهم رم جهم رقص ڪري ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي
سنڌ سرڳ کان سرس لڳي ٿي