”نصيب“
ڪڇ ۾ ٻار
۽ مٿي تي بار کڻي
ٽاڪ منجهند جو
جبل جيڏي ڀٽ تي چڙھندي
پل پل سوچي ٿي:
پيئڻ جي پاڻي لپ لئه
ايڏا ڪشالا…؟
سوچيندي سوچيندي
اُڃاري آڪاس ڏانهن
تسارا نيڻ کڻي
پالڻھار کان پُڇي ٿي
ڇا منهنجو نصيب
هن تتل واريءَ جي
پياسي تن جهڙو آھي
يا
حُڪمرانن جي هٺ ڌرمي
جو قهر ڀوڳيان ٿي…؟