ٿاريلي
پوءَ ڀي ٿر کي چاهي ويٺي
بر ۾ ڀوڳي سور صدين جا
پنهنجي ٿڃ ملهائي ويٺي
اُڃ ۾ اُڃ پيئڻ ٿي ڄاڻي
بر ۾ جر ٿيئڻ ٿي ڄاڻي
ٿاريليءَ آ ڀرم ڀٽن جو
ڏُک ۾ ڏُک،جيئڻ ٿي ڄاڻي
ڏيل ڏبرو ڏُک ڏري ٿي
ساٺيڪن تان جل ڀري ٿي
پوپٽ جهڙي نازڪ ناريءَ
ريٽ تتي تي پير ٻري ٿي
گونگهٽ پنهنجو پل نه کولي
روز گهڻن کي رڻ ۾ رولي
هُڙڪ هلي ٿي حُور لڳي ٿي
ٻاٻيهن جئنڌيمي ٻولي
رٻ رڌي ٿي روز ڏجهي ٿي
بُکيا پنهنجا ٻار ڏسي ٿي
بيک گهرڻ کي مهڻو سمجهي
ارڏي اوچي ڳاٽ اچي ٿي
کيتيءَ کيڙي گهر هلائي
پنهنجي روز پاڻ ڪمائي
پورهيت ناريءَ ٿر وطن جي
مٽيءَ کي ڀي سون بڻائي