شاعري

چوئنري مٿان چنڊ

نئون ڪتاب ”چوئنري مٿان چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب امر رائيسنگهه راجپوت جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. فرزانه شاهين لکي ٿي: امر رائيسنگهه راجپوت جي شاعري تي جڏهن نظر وجهون ٿا ته هن جي شاعريء ۾ ڀرپوريت آھي ،من ۽ فڪر جو حسين ميلاپ آھي.  سندس شاعريء ۾ هڪ درد آھي، هڪ ڪوڪ آھي ،هڪ ايذاء آھي، هن جي شاعريء ۾ منظرڪشي ايئن هوندي آھي جيئن سهڻي عورت لاء زيور. سونهن فطرت جي هجي يا انسان جي امر ان کي انتهائي موهيندڙ انداز ۾ اظهاريو   آھي، جماليات جي حسناڪين سان سينگاريل سندس تخيل روح ۾ لهي وڃي ٿو .
Title Cover of book چوئنري مٿان چنڊ

گُلابي ويس ۾ ويڙھيل کڻي ٿي پير پاڻياريءَ

گُلابي ويس ۾ ويڙھيل کڻي ٿي پير پاڻياريءَ
پکيڙي پيار جي خُوشبوءَ وڃي پيئي ڪير پاڻياريءَ

ڪري ٿي کوھ تي کينچل چُمي ٿي چيلھه کي گاگر
هلي ٿي حُور وانگي هي الاهي دير پاڻياريءَ

رمي ٿي روز ريٽن تي جهُڙالي شوخ جوڀن ۾
وڄائي وقت جي چُوڙي ڇمڪائي ڇير پاڻياريءَ

پڙي تي پور ٿو ٻولي گهڙي تي مور ٿو ٻولي
سڏي ٿي ساٿ ساجن جو گهُمائي گهير پاڻياريءَ

پُڇن ٿا رند ريٽن تي ڪري سينگارڙا سهسين
لٿي آ ڏهر ۾ ڪنهن لئه اويلي وير پاڻياريءَ

سموري سيم کي واسي ڪري ٿي گهوٽڙا گهايل
وڄي ٿي شوخ سرگم سان جهلي ڇڏ جهير پاڻياريءَ

ڏڪاريل ڏيھه مان هاڻي لڏي ويو لاڙ ڏي ڍولو
اُنهي جي سار ۾ سُڏڪي ڀڄائي ڀير پاڻياريءَ
