ھلي آ ھيل ھولي تي
سمورا ڏک حياتي جا
وساريون ڪجھه لمحن جي لئه
وري ھڪ وار ريٽن تي
وجھون ڪي ڏار ويڇن ۾
رساما رنج ڇڏي سارا
ڳنڍي ڳنڍير جيان ناتا
ھڻان مان رنگ چولي تي
ھلي آ ھيل ھولي تي
جڏھن پونم چڙھي چنڊڙو
جڏھن مندر وڄي گھنڊڙو
تڏھن سڀ ھار ھارولا
ڪنديون ڪي گھور بيري تان
تڏھن تون موھ منھنجي ۾
حياتي جا ھڙئي رنگڙا
ڇڏجان ڇوٽ ۾ ھاري
جڏھن ڪو ٻاٽ ۾ ٻاري
وڏيون ڪي باھ جون لاٽون
تڏھن ڪاجل وجھي ڪانيون
ڪجان ڪا لوڏ جواني جي
ڏيئي تون ٽھڪ سکين ۾
وڏي ھن ڪونج ڳچڙي سان
کڻين ٿي پيرڙا ڌيما
لھي جيئن پھاڙ تان پاڻي
لڳين سرواڻ تون راڻي
حيا ۾ لال ھولي ٿي
ٽلن ٿيون مور جيان جيڪي
انھن جي موج مستي ۾
اٿئي ڀاري حۡسن تنھنجو
سموري سونھن ٽولي تي
ھلي آ ھيل ھولي تي
ٻُڌي ڪويل سندي ٻولي
ڀري ڪانبا گلابن جا
ڪندس گھورون مٿان تھنجي
وڃي ڀل ھوش ھٿان تنھنجي
وڇائي وار ڏجان مونکي
پرين تون ھنج پنھنجي ۾
ڪندس مان ننڊ جھولي تي
ھلي آ ھيل ھولي تي.....!!!!