شاعري

چوئنري مٿان چنڊ

نئون ڪتاب ”چوئنري مٿان چنڊ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب امر رائيسنگهه راجپوت جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. فرزانه شاهين لکي ٿي: امر رائيسنگهه راجپوت جي شاعري تي جڏهن نظر وجهون ٿا ته هن جي شاعريء ۾ ڀرپوريت آھي ،من ۽ فڪر جو حسين ميلاپ آھي.  سندس شاعريء ۾ هڪ درد آھي، هڪ ڪوڪ آھي ،هڪ ايذاء آھي، هن جي شاعريء ۾ منظرڪشي ايئن هوندي آھي جيئن سهڻي عورت لاء زيور. سونهن فطرت جي هجي يا انسان جي امر ان کي انتهائي موهيندڙ انداز ۾ اظهاريو   آھي، جماليات جي حسناڪين سان سينگاريل سندس تخيل روح ۾ لهي وڃي ٿو .
Title Cover of book چوئنري مٿان چنڊ

تون ته پلر ۾ پونئري جهڙي

ڌرتيءَ تي ڏينهن ڌونئري جهڙي
ڇر ۾ ڇتا ڇاڇولي تون
جهُڙ ۾ وهنجين جهرڪيءَ وانگي
اُڏندي انگ سُڪائين گوريءَ
ڇم ڇم ڇيڄُ وجهين ٿي ڇوريءَ
ڇالر ڇاڪ ڇڏي ٿي موهي
تنهنجي چيلھ چنبيلي جهڙي
ورندي ورندي ونگ وجهي ٿي
هڪڙي گهُور گگن کي گهائي
ڏسندي ڏسندي ڏنگ وجهي ٿي
ڪنٺ به تنهنجو نيارو آھي
ڪويل جهڙي ڪوڪ به تو وٽ
ونسلي واري ڦُوڪ به تو وٽ
تنهنجي چال به ڳالھ گهڻي آ
وڄ جا پاڻي تو ۾ راڻيءَ
جرڪن جوت جوالا وانگي
تنهنجا نيڻ امبر ۾ تارا
ٽم ٽم ٽمڪن ديپ دُلارا
تو ۾ آڙنگ جهڙا آرا
تو ۾ پوھ سنڌا ڪي پارا
تو ۾ جيٺ اپارن جهڙي
بارش جا سڀ آگم آھن
هاڻ وسڻ جا وارا ڪر تون
اُڏندي اُڀ ۾ آرا ڪر تون
