بڻي جوڳي جڳن جو پوءَ
لڳو ٿي ليڪ چاندي جي
ٿڌو ڪُنهار جو پاڻي
اُڏائي ٽهڪ پهاڙن مان
کلي ٿي رات جي راڻي
هوا ۾ چائو جي خوشبوءَ
لڳي ٿي مهڪ موکيءَ جي
جبل تي جهوپڙي مان ڪو
اُڏيو پي پومچو ڪنهن جو
اُڳو هو چنڊ اوڀر کان
نرالو روپ هو تنهن جو
گگن جي گول ڇاتيءَ مان
ڇڻيو پي نُور قدرت جو
نهاري چنڊ جو تجلو
ننڍو ڪو ٻار پي جهوميو
پٺاڻي نار جي هنج ۾
سڄو سنسار پي جهوميو
ٻُڌي ڪي راڳ جهرڻن جا
ولاتي نارپي ٻهڪي
ڪڍي ڦوٽو_فطرت جا
ٽنڊيلي ٽور ۾ ٽھڪي
ڇُلي ٿي سمنڊ عربي جيان
ڏسي هي ڏيک گوريءَ جو
گُهمائي هٿ ۾ چُوڙي
پٺاڻي ڇوڪري مرڪي
ڪنن ۾ ڪيوٽيون پائي
ڪيو هو رقص ڏونگر تي
چُريو هو پولڪو تنهن جو
ڳري ويو برف ڏونگر تي
لُڏيا پي ڏڪ انگورن جيان
رمي ٿي راند ڪا اهڙي
چڳن ۾ چوٽلي جهڙي
جواني خوب ٿي جهومي
گگن تي وڄُ وراڪي جيان
لُنڊي جا وٽ ڪي کائي
هوا ۾ چيل وانگي هُن
لنڱن جي لام کي لوڏيو
جبل تي بُت کي کولي
ڀلي بادام کي لوڏيو
نچڻ ھُن جي نرالي هو
سموري شام کي لوڏيو
ڏسي هي رقص قنڌارڻ جو
خدا ڀي خوش ٿي ويو هو