او ڏيلھ ڏڪي ڇوڪري
ٿي ٻولي لڳي چين جي
ٿو ڪير وانچي چوپڙيءَ
آ ڏاڍي ڏُکي مام ڪو
هي نيڻ تنهنجا جام ڪو
ٿا ٿيڙين روز ڇوڪرا
هي اوپرا هي اوپرا
تون کائي گهڻا ڪوپرا
ٿي ٺاهين روز ونڪي
هي چيلھه تنهنجي سنهڙيءَ
ٿي ونگ وجهي لمندي
تون وار ڇنڊين وهنجندي
تون خوب جچين کلندي
ٿو موھ وڌي ملندي
تون لوڏ ٻڌي لام ۾
ٿي روز لُڏين گام ۾
ٿو ساھ مُنجهي ڪام ۾
تون ٻول ٻولين مٺڙا
هي چوري چور چپڙا
مان وٺان تنهنجي نام کي
جئين سيتا جپي رام کي
مان تو ۾ ڳوليان پاڻ کي
تون مُور نه پرکين مام کي
ٿي روح ڇيڙي راڳ سان
هي ڇير تنهنجي ڇيگريءَ
او ڏيلھه ڏڪي ڇوڪريءَ
ٿي روز ٻوڙين ڳڀرو
تون گهائي پنهنجي گهور سان
ٿو چنڊ ڏسي دور کان
تون نار پنهنجي نور سان
ٿي روز منڊين منڊ ڪي
هن جوڀن سندي ٻُور سان
تون لڳين ندي ويڪريءَ
او ڏيلھ ڏڪي ڇوڪريءَ
هي پيرون منهنجي ديس جا
ڪي راتڪا ڪي آڇڪا
ٿي چونڊين مون لئه چاھ مان
مان چمان تنهنجا چپڙا
هي هرک جهڙا هٿڙا
تون پائي پيلا ڪپڙا
ٿي وڻين مونکي ائين
جئين عورت وڻي انبڙي
جئين مرد وڻي مرچڙي
جئين ميٽ کائي مورَ ۾
ڪا نار ڀاريءَ پير سان
ٿي وڻي پنهنجي ور کي
جئين سُگهڙ رکي گهر کي
ٿي لڳين مونکي ائين
جئين تري پنهنجي ترنگ سان
ٿي ڊنڍ مٿي نيرڳي
جئين مور مٿي ڪلنگي
جئين ڊيل اچي ڊڪندي
جئين ڪلي ڪُڏي واڇڙي
جئين ٻار کلي ننڊ ۾
جئين مندر گونجي گهنڊ ۾
جئين وسي نور چنڊ ۾
تون منڊين پنهنجي منڊ ۾
جئين ڪويل ٻولي ون ۾
تون وڄين منهنجي من ۾
۽ لڳين مون کي بانسري
او ڏيلھه ڏڪي ڇوڪريءَ