انجلي
مونکي صوفي مت وڻي ٿو
جنهن ۾ مُرشد ساھ کڻي ٿو
منهنجو دين ڌرم ڀٽائي
منهنجو رهبر شاھ سنائي
منهنجي دل درازن ڌرتيءَ
جنهن جو شاعر سچل آھي
منهنجي سوچ به سيوهڻ نگري
جنهن ۾ قلندر مي رقصم
مون ۾ سامي سنک وڄي ٿو
مون ۾ ٻيجل چنگ وڄي ٿو
مون ۾ سنڌوءَ موج ڪري ٿو
مون ۾ ڪينجهر ڪوڏ ڪري ٿي
مون ۾ مڪلي ماٺ رهي ٿي
مون ۾ موهن ماڳ وسي ٿو
بنجر بنجر ڀاڳ وسي ٿو
منهنجي دل جي دڳ مٿي او
روح سنبارا رقص ڪري ٿو
منهنجو چهرو چنتا ٻڏل
سنڌين کان انصاف گهري ٿو
مان ويڳاڻي ڪونج وطن جي
جهوريءَ جهريل جند لڳان ٿي
آئون سراپا سنڌ لڳان ٿي
ظالم توتي مار پوي ڪا
موتي ڪيڏو ظلم ڪيو آ
مون کان منهنجو ڀرم ڇنو آ
ڪيڏو تنهنجو ڪرم ڪنو آ
مان ته سڏايان سنڌ جي ناريءَ
مون لئهِ دين ڌرم سڀ ڀاريءَ
منهنجو مندر منهنجي گيتا
سنڌ جي ڌرتي سنڌڙي ماتا
سي تون مون کان جي ڇنيندين
رڃ ۾ تڙپي تڙپي مرندين
منهنجي گهر جي ديوارن ۾
منهنجي ماتا سڏڪي مون لئه
منهنجو بابل ڀٽڪي مون لئه
منهنجي ادڙي لڙڪ لڪائي
مون کي ڏاڍا سڏ ڪري ٿي
هن جا ساڻا ساڻا سڏڙا
نيٺ ته تنهنجو انت آڻيندا
منهنجا ڀريل سرد شوڪارا
منهنجي دانهن دراوڙ آهي
ڪانئر ڪونه ڪنائي سگهندين
مان ته ستي ڄڻ سيتا آھيان
مون لئه پنهنجا راوڻ بڻيا
مون کي ڪوئي رام نه مليو
جيون ۾ ڀڳوان نه مليو
مان ته بڻي هان دروپدي ڄڻ
ڀري ڇنڀا ۾ لڄ لُٽاڻي
مان ٿي دانهيان سنڌ نياڻي
منهنجي تن جو ٿيو تماشو
ديش دشاشڻ سارو آهي
مون لئه شيام نه ساڙهي بڻيو
ڪيڏو ڪلجگ ڪارو آهي
او بلاول منهنجا ڀائر !
هيلوڪي هن ديوالي تي
ديپ جلائي دل جي اندر
هٿ سان تلڪ گلال لڳائي
تنهنجون آرتيون خوب اتاري
مون جي راکيون ٻڌيون توکي
تن جو قرض نه لاهي سگهندين
مون کي ڪونه بچائي سگهندين
مون کي ڪونه بچائي سگهندين…