مون ھيرا وڪڻي بئنڪ لاءِ مور پئدا ڪيو
ڪلڪتي پھچڻ تي مونکي خبر پئي تھ منھنجي فئملي خيريت سان چين پھچي وئي، سو مون بھ ڪنمنگ (چين) لاءِ ھوائي سفر جي ٽڪيٽ خريد ڪئي. مونکي ٻڌايو ويو تھ ھماليا جبل مٿان ٽپي ويندڙ ڏھن ھوائي جھازن مان ھڪ اڌ جو ضررو حادثو ٿئي ٿو. تن ڏينھن ۾ DC-3 ڊڪوٽا جھاز ھلندا ھئا جن ۾ وھڻ لاءِ 40 سيٽون ھيون. آئون سلامتيءَ سان پھتس ۽ پنھنجي فئمليءَ کي سک سانت ۾ ڏسي چنڪنگ روانو ٿيس. ويھن کان بھ مٿي سال سنگاپور ۾رھڻ بعد، ان کي ائين ڇڏڻ جو ڏاڍو ڏک ھوم. اڳتي جي ڪا خبر نھ ھيم. پٺيان سڀ جائداد ۽ ڌنڌو سنگاپور ڇڏي آيو ھوس. آئون پنھنجي گھر، قيمتي شين ۽ " واھ ھن ائنڊ ڪمپني" ۾ پنھنجي حصي کي وسارڻ جي ڪوشش ڪرڻ لڳس. چين ۾ رھڻ لاءِ مونکي ھڪ تمام سٺي ھوٽل ملي وئي، جنھن جو مالڪ وڏو عرصو رھڻ جو ٻڌي مونکان گھٽ مسواڙ وٺڻ لاءِ راضي ٿي ويو.
سنگاپور چائنيز چئمبر آف ڪامرس جي صدر جي حيثيت ۾ مونکي چيانگ ڪائي شيڪ پاڻ وٽ گھرائي ملايا جي حالتن مطابق خبر چار ورتي. ھن کي ڌارين ملڪن ۾ رھندڙ چينين جو بيحد اونو ھو. ھو ڪا دير مونکان پڇندو رھيو تھ آئون ۽ منھنجي فئملي سنگاپور مان ڪيئن ڀڄي نڪتي. ڪجھھ ڏينھن بعد ھن مونکي وار ٽائيم پوليٽيڪل قونصل وٽ ڏکڻ اوڀر ايشيا ۾ رھندڙ چينين جو نمائندو مقرر ڪيو. جنھن وقت آئون سنگاپور ڇڏي رھيو ھوس تھ مون اھوئي سمجھيو تھ بس ھر ڳالھھ ختم ٿي وئي، پر پوءِ ٿورن ئي مھنن ۾ آئون چين جو ھڪ اھم ماڻھن ليکجڻ لڳس. ملڪ جي بچاءَ لاءِ قوم پرست جماعتون چين جي صدر چيانگ جي اڳواڻيءَ ۾ ۽ ڪميونسٽ مائو زيڊانگ ۽ چائو اين لائي جي قيادت ۾ ملي رھيا ھئا. اھي الائيز فورسز سان ملي جنگ جيتڻ جا اپاءِ وٺي رھيا ھئا. آئون فارين پاليسي جي ڪميٽي ۾ رکيو ويس. ان ۾ ٻيا ھي ميمبر ھئا: چائو اين لائي، تـُـنگ پي وو ۽ شائو لـِي چـر. ڪميٽيءَ جو ڪم الائيڊ ملڪن سان لھھ وچڙ ۾ اچڻ ھو.
مون چين ۾ رھندڙ سنگاپور جي انھن شاگردن جي وڏي مدد ڪئي جن کي گھران پئسا اچڻ بند ٿي ويا ھئا. مون تعليم قائم رکڻ لاءِ سندن ھمٿ افزائي ڪئي. چين جي مختلف شھرن مان بئنڪن جا مالڪ ۽ نمائندا چنگ ڪنگ ۾ گڏ ٿي رھيا ھئا سو مون دل ئي دل ۾ سوچيو تھ ڇو نھ ھتي بئنڪ کولي وڃي. مون ملايا، برما ۽ انڊيا ۾ رھندڙ وڏن چيني واپارين جي ميٽنگ سڏرائي. کين ٻڌايو تھ آئون انھن بئنڪرن جي خدمتن جي لسٽ ٺاھڻ چاھيان ٿو جيڪي ھانگ ڪانگ، شنگھائي ۽ چين جي ٻين شھرن مان جنگي مسئلن ڪري خارج ڪيا ويا آھن. ھنن مونکي بئنڪ کولڻ لاءِ لائسنس وٺڻ لاءِ چيو جيڪو عام صورتن ۾ تمام ڏکيو ملي ٿو. پر مون صدر چيانگ سان ڳالھھ ڪئي جنھن وزير خزانا سان ان ئي وقت ڳالھائي ڪم پڪو ڪرايو.
مون مٿين بئنڪن وارن کي بھ پنھنجي بئنڪ ۾ شامل ڪيو جيئن گڏ ھلائي سگھجي. اسانجي بئنڪ جو نالو "اوور سيز چائنيز يونين" بئنڪ رکيو ويو، جيڪو نالو "نانيانگ سيانگ پائو" اخبار جي سابق ايڊيٽر مسٽر فانگ لـِـي سن اسان لاءِ چونڊيو. آئون ايگزيڪيوٽو پريزيڊنٽ چونڊيو ويندس. مون ھيرا وڪڻي بئنڪ لاءِ مور ڏنو. اسان ينگسي نديءَ جي ڪناري تي ٻماڙ بلڊنگ مسواڙ تي وٺي بئنڪ شروع ڪئي. آئون مٿين ماڙ تي رھڻ لڳس. ڪجھھ ڏينھن بعد، منھنجي ھڪ دوست ٻڌايو تھ ٿائلنڊ جو ھڪ اسان جي زبان ٽيوچو ڳالھائڻ وارو مسٽر چـِـي او يانگ، جيڪو فلپين جي ڪميونيڪيشن بئنڪ جو مئنيجر رھي چڪو ھو ۽ ھينئر ھانگ ڪانگ جي اسٽيٽ بئنڪ آف چائنا جو مئنيجر ھو، جنگي حالتن کان ڀڄي چين جي شھر گوئيلن ۾ آيو آھي. ھن کي بئنڪن ھلائڻ جو وڏو تجربو آھي. آئون ھن جي رھائش واري شھر ڏي ھلي ويس ۽ کيس منٿ ميڙ ڪري وٺي آيس تھ ھو ھلي اسان جي بئنڪ جو پھريون مئنيجر ٿئي.