غلام حسين باجاري
جنهن کي باجارا ڳوٺ جي اباڻي قبرستان ۾ دفنايو ويو.
ڏهس سينگار (هاٿين جا نالا)
ڏسي هلڻ حبيب جو ٿي هرني کي هيبت
ڪُنجل فيل ڪَنبي ويو ڏسي حوت هلت
وارڻ وک نه کڻن سکن گؤنٽا گنير گت
ماريو هيو محبوب جي سنکر کي صحبت
چئنچل چاهت چور ڪيو پسي چال چلت
هاٿي هئنڊل هيڪاندو نياز ڪري نوڙت
وسو وڏي واجهه مان پيا پير جهلن پربت
تنهن ڀلاري جي “باجاري” چوي، ڇا توريان مان طاقت
شاهه ڪندو شفقت، هو گوهر “غلام حسين” تي.